خلاصة:
انقلاب ارتباطات و محصول آن یعنی رسانه مجازی در حال ایجاد تغییرات وسیعی
در ماهیت، اشکال و ساختارهای قدرت در جوامع مختلف است موضوعی که
پژوهشگران را به پرسش درباره میزان و چگونگی این تغییرات و تاثیرات آن بر
زندگی سیاسی جوامع و رابطه بین دولت ها و شهروندان واداشته است. هدف اصلی
از این پژوهش دستیابی به میزان تاثیر رسانه های گروهی (رسانه مجاز ی) در
مشارکت سیاسی شهروندان تهرانی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش های
اسنادی و پیمایشی استفاده شده است. در روش اسنادی با کمک نظریه حوزه
عمومی هابرماس به تبیین و توضیح علمی ارتباطات مجازی و بو یژه اینترنتی و
ابعاد و آثار سیاسی آن ها در میزان مشارکت سیاسی پرداخته شده است و در
روش پیمایشی با بهره گیری از تکنی ک پرسشنامه دیدگاه های 500 نفر از
شهروندان تهرانی اخذ، داده ها استخراج و اطلاعات در سطوح آمار های توصیفی و
مورد مداقه قرار f استنباطی و از طریق آزمون های ضریب همبستگی وآزمون
گرفته است. آزمون فرضیه ها نشان می دهد که با سطح اطمینا ن 95 درصد ، ب ین
متغیر مستقل پژوهش (نقش و آثار رسانه مجازی) با شاخص هایی از قبیل«میزان
دسترسی به اینترنت». «میزان کامل تر بودن اخبار سیاس ی در وبلاگ ها ویا
«متغیرهای جمعیتی» و «میزان دسترسی به سایت های خبری سیاسی با استفاده از
فیلترشکن برای کسب خبر» و متغیر وابسته پژوهش (می زان مشارکت سیاسی
شهروندان) ارتباط معنی داری وجود دارد.
،« میزان استفاده از رسانه مجازی برای کسب اخبار سیاسی » ،« سایت های خبری
سایت های خبری».«میزان استفاده از رسانه مجازی برای کسب اخبار سیاسی».
ملخص الجهاز:
هـدف کلـي ايـن پژوهش بررسي نقش رسانه هاي مجازي درمشارکت سياسي شهروندان تهراني مي باشددر اين پژوهش سعي شده به اهداف فرعي ذيل نيزپرداخته شود: -تأثير ميزان دسترسي اينترنت با ميزان نگارش مطالب سياسي در وبلاگ ها -بررسي ميزان کامل تر بودن اخبار سياسي در وبلاگ ها ويا سايت هاي خبري - بررسي ميزان استفاده از رسانه هاي داخلي وخارجي براي شرکت درانتخابات - بررسي ميزان اعتماد افراد به رسانه هاي داخلي وخارجي مروري برتحقيقات پيشين -حقگويي (١٣٨٩) در پژوهشي تحت عنوان " اينترنت و جوانان : بررسي رابطه بين استفاده از اينترنت وگرايش جوانان به مشارکت در سياست " بـه بررسـي رابطـه بـين اينترنـت و مشارکت سياسي پرداخته است و معناداري رابطه بين جواناني که از اينترنـت اسـتفاده مـي کنند (کاربران ) و جواناني که از اينترنت استفاده نمي کنند (غير کاربران )، از نظر گرايش آنها به مشارکت درسياست مورد توجه قرار گرفته است که با توجه به نتيجه آزمون همبستگي ، معناداري بين ميزان استفاده از اينترنت و ميزان مشارکت در سياست ، رابطه مستقيم ، مثبـت ، و معنادار وجود دارد؛ لذا به همان نسبت که ميزان استفاده از اينترنت بالا باشـد، بـه همـان نسبت ميزان مشارکت سياسي افراد نيز بالا مي رود.
-سردارآبادي و ديگران (١٣٨٢) در تحقيقي بـه بررسـي تـاثير رسـانه هـاي جمعـي ، فناوريهاي نوين ارتباطي و ارتباطات فردي بر آگاهي سياسي دانشجويان مقطع کارشناسي دانشگاه تهران و نيز ارتباط يا همبستگي بين اعتماد پاسخ گويان به هر يک از اين منابع بـا سطح آگاهي سياسي آنان پرداخته اند و به اين نتيجه رسيدند کـه گـسترش کمـي و کيفـي رسانه هاي جمعي و فناوريهاي ارتباطي ، در افزايش آگاهي سياسي مخاطبان تأثير بسزايي داشته اند -هدايتي زاده (١٣٧٥) در پايان نامه کارشناسي ارشد به بحـث "مـشارکت سياسـي در ايران معاصر" پرداخته است .