اکبر آقا - مجلة ادبیات داستانی الأدب والفن

"روی‌ چایها کف کرده است و کمی هم از آنها توی سینی ریخته،می‌خواهم‌ بگویم حواسش را جمع کند،اما وقتی چشمهای قرمز و مولهای‌ ژولیده‌اش را می‌بینم پشیمان می‌شوم. جلوی مرده‌شورخانه از بس گریه کردم و گفتم باید اکبر آقا را ببینم بردنم داخل. وقتی برای اولین بار اکبر آقا را دیدم یواشکی بهش خندیدم و مسخره‌اش کردم. » همینطور که سرم پایین است و به گلهای قالی نگاه می‌کنم‌ نوه‌ام می‌آید جلو و درحالیکه سرش را خم می‌کند تا صورت مرا ببیند می‌گوید:«سی سده مابزگ»توی دستش یک خرما گرفته‌ است و کمی از آن به اطراف لبهای قرمز و کوچکش چسبیده است. وقتی وارد خانه شدم دیدم‌ اکبر آقا همانطور وسط اتاق خوابیده و از سرما جمع شده است. وقتی با اکبر آقا تنها شدیم با خنده به من گفت:«اون تور رو از روی سرت بردار می‌خوام موهاتو قشنگ ببینم. اکبر آقا گفت: «اسم این بچه را تو انتخاب کن!گفتم دیشب خواب مادرتو دیدم."