خلاصة:
امروزه شبکههای اجتماعی مجازی جزیی از زندگی کاربران شده است و تاثیرات آن بر کسی پوشیده نیست. بررسی این تاثیرات در حوزه سیاسی و اجتماعی از اهمیت بالایی برخورداراست. بنابراین سوال اصلی در این تحقیق عبارتست از اینکه، گسترش شبکههای اجتماعی مجازی چه رابطه ای در فرآیند جامعهپذیری سیاسی در جامعه ایران داشته است؟ و فرضیه اصلی آن این است که، گسترش شبکههای اجتماعی مجازی منجر به تضعیف جامعه پذیری توسط نهادهای رسمی و افزایش نقش نهادهای غیر رسمی همچون شبکه ها و رسانه های نوین اجتماعی مجازی، مانند (تلگرام واینستاگرام و...) در فرآیند جامعهپذیری سیاسی مبتی بر مشارکت سیاسی در جامعه معاصر ایران شده است. در این تحقیق تلاش شده تا با تهیه پرسشنامه محقق ساخته و روش پژوهش، پیمایش گردآوری دادها با استفاده از فرمول کوکران جامعه آماری دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تعداد 178 نفر بعنوان حجم نمونه انتخاب و بررسی شوند.