خلاصة:
این مطالعه به منظور رابطه بین خود دلسوزی و ابراز وجود با رشد اجتماعی دانشجویان دختر سال اول دانشگاه پیام نور بوکان
انجام پذیرفت. روش تحقیق از نوع همبستگی و نمونه این پژوهش, 100 نفر از دانشجویان دختر سال اول دانشگاه پیام نور
بوکان در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۹۴ بودند که از طریق روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار تحقیق عبارت بودند
از: پرسشنامههای خود دلسوزی نف» ابراز وجود آلبرتی و آمونز و پرسشنامه رشد اجتماعی وایتزمن. تحلیل رگرسیون چند
متغیری و ضریب همبستگی پیرسون نشان دادء بین موّلفههای دلسوزی به خود t حاصل ازء مروت انزوا و ذهن آگاهی و نمره
کل دلسوزی در پیش بینی رشد اجتماعی از لحاظ آماری معنی دار است. یعنی مروتء انزوا و ذهن آگاهی و نمره کل دلسوزی
می تواند به صورت معنی داری رشد اجتماعی را پیش بینی کند. همچنین بین ابراز وجود و رشد اجتماعی رابطه معنی داری
وجود دارد. این مطالعه نشان داد» دلسوزی به خود و ابراز وجود دو ویژگی مثبتی میباشند که با رشد اجتماعی مرتبط می
ملخص الجهاز:
نف ١(٢٠٠٣) خود دلسوزي را به عنوان سازه اي سازه اي سه مؤلفه اي، شامل اين موارد تعريف مي کند: مهرباني با خود در مقابل قضاوت خود (درک خود به جاي قضاوت يا انتقاد و نوعي مهرورزي و حمايت نسبت به کاستي ها و بي کفايتي هاي خود)، اشتراک هاي انساني در مقابل انزوا (اعتراف به اينکه همه انسان ها داراي نقص هستند و اشتباه مي کنند) و بهوشياري ٢در مقابل همسان سازي افراطي (آگاهي متعادل و روشن از تجارب زمان حال که باعث مي شود جنبه هاي دردناک يک تجربه ، نه ناديده گرفته شوند و نه به طور مکرر، ذهن را اشغال کنند)، امروزه ترکيب اين سه مؤلفه مرتبط ، مشخصه فردي است که نسبت به خود دلسوزي دارد.
نهايتا، خود دلسوزي معرف آگاهي متعادل نسبت به هيجانات خود است و اين شامل توانايي مواجهه با افکار و احساسات رنج آور (به جاي اجتناب از آنها) بدون بزرگنمايي و يا احساس غم و تأسف براي خود مي شود (نف ، رود و کيرک پاتريک ٣، ٢٠٠٧) چندين مطالعه نشان داده اند که دلسوزي به خود يک عامل پيش بيني کننده قدرتمند سلامت رواني مي باشد.
به ديگر سخن ابراز وجود يعني مقاومت کردن در احقاق حق خود و گفتن کلمه «نه » موقعي که بايد «نه » بگويد و گفتن کلمه «آري» هنگامي که بايد «آري» بگويد (کومر، ٢٠٠١) 1 Rees, & Graham 2 Andrew Salter 3 Ames 67 دوره ٦، شماره ٢، تابستان ١٣٩٩، صفحات ٦٥-٧٦ ياد آوري (١٣٨٣) نيز تأثير آموزش مهارتهاي زندگي را بر سلامت عمومي ، عزت نفس و ابراز وجود دانش آموزان دختر دبيرستاني شهرستان اهواز مورد بررسي قرار داد.