خلاصة:
از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ اﺑﺰار اﺟﺮاﯾﯽ ﻃﺮحﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی، ﮐﻨﺘﺮل ﺳﺎﺧﺖوﺳﺎزﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮی ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت ﺳﺎﺧﺖوﺳﺎزﻫﺎ ﺿﺎﻣﻦ اﺟﺮای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮی ﺷﻮد. ﻫﺪف از ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻈﺎرت و ﮐﻨﺘﺮل ﺳﺎﺧﺖوﺳﺎزﻫﺎ از دﯾﺪﮔﺎه ﺷﻬﺮداری ﺑﻮده اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪای اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﺳﺮﯾﻊ ﺷﻬﺮﻫﺎ و اﻓﺰاﯾﺶ رﺷﺪ ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ ﺳﻄﺢ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی از اراﺿﯽ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن رﻓﺘﻪ و ﺗﻌﺎدل زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﺳﺎزی ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮرد. اﯾﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺪون ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی وﮐﻨﺘﺮل ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﺎ ﭘﯿﺸﯽﮔﺮﻓﺘﻦ رﺷﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻬﺮ ﺑﺮ ﺷﻬﺮﺳﺎزیﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪن ﻃﺮحﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﺟﻤﻌﯿﺖ و ﻓﻘﺪان ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮی ﻣﺸﮑﻼت ﻋﺪﯾﺪهای را ﺑﻮﺟﻮد آورده ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻧﻘﺶ ﺷﻬﺮداری ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺘﻮﻟﯽ ﻋﻤﺮان و ﻧﮕﻬﺪاری ﺷﻬﺮ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ملخص الجهاز:
مديريت شهري زماني ميتواند عملکرد مناسبي داشته باشد که در چهارچوب سياست هاي شهري صحيح و برنامه ريزي شده حرکت کند، يکي از ويژگيهاي سياست شهري خوب مشارکتي بودن آن است يعني جايگاهي که گروه هاي مختلف شهروندان در تدوين اجرائي و ارزيابي آن نقش داشته باشند و در ايران در نظام متمرکز يک (دولت کشور) وجود دارد که بر تمامي سرزمين اعمال قدرت ميکند و نظام نامتمرکز وضعيتي را بيان ميکند که در آن قدرت ها و مسئوليت ها ميان يک مرجع مرکزي و مراجع محلي تقسيم شده است .
(برکپور و اسدي، ١٣٩٧) ساختمان ها به عنوان يکي از مهمترين عناصر شهري که جمعيت عظيم شهر را در خود جاي داده اند نقش مهم و چشمگيري در فضاي شهري دارند و در راستاي برنامه هاي مديريت شهري، تأمين کيفيت ساختمان ها يک ضرورت است که نتايج بسيار چشمگيري را در فضاي شهر و در ارتباط با شهروندان به دنبال خواهد داشت .
چرا که نظارت و کنترل بر اصرار گسترش شهري از وظايف مديريت شهري است و اين نظارت و کنترل در شهر بايد بر اساس طرح هاي مصوب و نظام برنامه ريزي صورت گيرد، در غير اين صورت توسعه و گسترش شهر دچار مسائل و آسيب هايي نيز ميشود در اين رابطه فرآيندهاي گسترش شهري که مؤسسات بساز و بفروش ساختماني آن را سبب ميشوند، اغلب مغاير با منافع عمومي ساکنان محلي است ، با اين حال منابع درآمد شهرداريها را براي کارهاي عمراني تأمين ميکنند.