خلاصة:
با توجه به اهميت نگاه پارادايميک به عمل و نظر اســلا مي ـ ايراني ، در اين مقاله يک
پارادايم مديريتي بديع و مســتخرج از حکمت متعاليه مل صدراي شــيرازي تحت عنوان
تئوري مديريت متعاليه (Transcendor Motaali Management) معرفي شــده است . در
ابتدا و پس از مروري بر مکاتب مديريتي و فلســفه علم مديريت ، به طور اخص بر روي
پراگماتيســم ديويي به عنوان منشــأ علم مديريت نوين متمرکز شده ايم . با عنايت به بنيان
اگزيستانسياليستي پراگماتيسم و رويکرد ترانس مدرنيستي اين مقاله در رجعت به جاويدان
خرد و حکمت اســلا مي ـ ايراني به ســراغ روايت برجسته ، متعالي و اصالت وجودگراي
فلسفه اســلا مي يعني حکمت متعاليه ملا صدرا رفته ، در قالب مقوله بندي و محوري بندي
سيســتماتيک به تحليل مديريتي آن اقدام نموده ايم . نتيجه اين مرور سيستماتيک در قالب
يــک تئــوري براي مديريت تعالي سيســتم ها بدين شــرح ارائه گرديده کــه : وحدت در
عين کثرت و کثرت در عين وحدت براي هر سيســتم بشــري يــک تناقض معماگونه و
چندسطحي است و سيستم به ميزان تفوق بر مصاديق ذاتي و صوري اين تناقض به تعالي
دســت خواهد يافت . در ادامه به تشريح مفهوم اين تئوري از منظر حکمت صدرا و تبيين
مصاديق آن در سيســتم هاي طبيعي و بشــري و نيز توانايي آن در تقريب ميان عقل نظري
و عقل عملي اســلا مي ـ ايراني پرداخته ام . نهايتا کاربرد آن را به عنوان يک پارادايم مبنايي
جهت تأمين زيرســاخت نظري و عملي مورد نياز الگوي اسل مي ـ ايراني پيشرفت مورد
بحث قرار داده ام . اين تئوري نظر به مباني فلســفي و مديريتي اش مي تواند جهت تدوين
علوم مديريت اســلامي ـ ايراني مورد توجه و اســتفاده اســاتيد و مديران و پژوهشگران
عل قه مند واقع شود.