ملخص الجهاز:
"بهطورکلی باید بگویم با توجه به اینکه هیچگونه نظارتی بر نحوهی آموزش در آموزشگاههای خصوصی نمیشود و نیز برنامهای برای ارزیابی عملکرد وزارت فرهنگ و آموزش عالی در دو دههی گذشته از سوی هیچ مقامی پیشنهاد و ارائه نشده و نیز سرفصلهای دروس بازنگری نشده است،میشود گفت که وضع آموزش هنری در کشور ما خوب نیست و حتی به تعبیری (به تصویر صفحه مراجعه شود) بسیار خراب است.
آیا فی المثل میتوان غایت و هدف نظام تعلیم و تربیت را براساس معتقدات اسلامی خود،برمبنای اعتقاد به معاد و یا برمبنای این فرمایش علوی بنا کنیم که«باید سعی و تلاش تو باری بعد از مرگ باشد»؟اگر چنین شود،آیا باز هم مواد اصلی دروس ما همینها است که اکنون در مدارس و دانشگاهها تدریس میگردد؟7 این نحوهی برگزاری آزمون،شایستهترین نوجوانان داوطلب را که اصولا به طراحی و تجسم فضاهای تصویری تمایل دارند و کمتر به مسائل نظری و محفوظات میپردازند،در همان مراحل نخست از فضاهای تحصیلی و آموزش عالی رشتههای هنرهای تجسمی دور میسازد.
چرا ما به عنوان یک ملت که دارای پیشینهی غنی فرهنگ و به ویژه فرهنگ تصویری هستیم،نباید بیشتر به ارزشهای کمنظیر آن توجه کنیم و در آموزشهای بنیادی خود از آن استفاده کنیم؟ *مسائل آموزشی در نظام آموزش عالی چند محور را دربرمیگیرد: -برنامه -مدیریت -استاد -فضای آموزشی -و در نهایت،وسایل کمک آموزشی در زمینهی برنامههای آموزشی باید بگویم که برنامههای مصوب موجود متعلق به 15 سال پیش است و در این مدت،تجدید نظر نشده و به اصطلاح«روز آمد» نشدهاند.
ضروری است هرچند سال یک بار هیئتهایی برای رسیدگی به (به تصویر صفحه مراجعه شود) برنامههای آموزشی دانشگاههای هنری تشکیل شود تا نقاط قوت و ضعف آنها را بررسی کرده،پیشنهادهای لازم را به شورای برنامهریزی گروه هنر وزارت فرهنگ و آموزش عالی ارائه کنند تا مشکلات موجود مرتفع شود."