ملخص الجهاز:
"در نیمهء دوم قرن شانزدهم،هنرمندان تبریز و شیراز و دیگر شهرهای باختری و جنوبی ایران به نقاشی سبک دربار شاه طهماسب ادامه دادند،ولی کار آن‌ها حاکی از انحطاط فنی و فقدان ابداع بود؛چرا که نقاشی‌ها صور زیادی داشتند و وقت لازم صرف نقاشی نمی‌شد.
اواخر حکومت قاجاریه که کتاب‌های چاپ سنگی در ایران رواج پیدا کردند،در کتاب‌هایی مانند قمری،طوفان البکاء جوهری و حملهء حیدری نمونه‌هایی از این دست را می‌توان مشاهده کرد که به‌طور مستقل، از زندگی امام حسین(ع)و مخصوصا نهضت عاشورا،تصویرهایی به صورت طراحی دیده می‌شود.
پ)نقاشی قهوه‌خانه نقاشی قهوه خانه پدیده‌ای نوظهور در تاریخ نقاشی این دیار بود که همراه با حفظ تمامی ارزش‌های منطقی هنر مذهبی و سنتی ایران،به ضرورت نیاز و خواست مردم و به پاس احترام به باورهای مردم متولد شد؛مردمی که شمایل مقدس امامان بزرگوارشان،تصویرهای حماسه‌های جانبازی و ایثار پیشوایان دینی‌شان را،نه به دلیل آذین نقش و نگاری،که به دلیل حرمت ایمانشان و برآوردن نذر و نیازشان می‌خواستند.
نقاشی‌های مذهبی به شرح زیر در دیوارهای کفشکن به چشم می‌خورد:شمایل حضرت(به تصویر صفحه مراجعه شود) ابولفضل،حضرت علی(ع)با قنبر،حضرت رضا(ع) و انگور زهر آلود،زهر دادن موسی بن جعفر(ع)در زندان،ضربت خوردن علی بن ابیطالب(ع)و زنده شدن شیران پرده بر دست راست در حرم،علمی نقاشی شده است.
لازم به یادآوری است که سنت نقاشان دیواری در شمال ایران و شمایل‌سازی آنان را به فرصتی دیگر و مقاله‌ای دیگر وا می‌گذاریم؛زیرا در بیش از بیست بقعه از اماکن مذهبی این دیار، شاهد هنر آفرینی نقاشان دیواری هستیم."
(
, 
, 
)
