خلاصة:
اساس هر نوع حماسهای بر ستیز ناسازها استوار است و در ادبیات ایران، انواع حماسه را در نگاهی کلی، بسته به این که پیکار دو ناساز، بیرونی باشد یا درونی میتوان به دو نوع حماسة بیرونی و درونی تقسیم کرد. مثنوی مولوی، حاوی قصههای پیاپی و متنوع است اما هر یک از این حکایت ها با وجود تنوع ظاهری، اندیشة واحدی را دنبال می کند و عموما گزارشگر احوال روح پرشهامتی است که در بازگشت به ملکوت ، راههای پر خون و خطری را باید از سر بگذارند. از این دیدگاه، مثنوی مولوی، حماسهای روحانی شمرده می شود که هستة آن، گذر دشوار روح از هفت خوان سلوک و بازگشت به موطن اصلی خویش است. واکاوی های انجام شده در شش دفتر مثنوی نشان می دهد که به دلیل سرشت حماسی عرفان مولوی ، برخی از عناصر و زمینه های اصلی حماسه، در سراسر این کتاب حضوری پررنگ دارد. این که حماسة عرفانی در مثنوی برچه بنیادی استوار است و چه عناصر و زمینه هایی از حماسه در این کتاب استعمال گردیده و دلایل حضور این عناصر در مثنوی چیست ، از جمله پرسش هایی است که در این مقاله، به روش تحلیلی بدان ها پاسخ داده خواهد شد.
Epic is a war between two contradiction issues. In the thousand old year literature of Iran epic is divided into two types: Internal and External. Molana’s masnavi includes: successive and various stories which each of them have mystical concepts. Although each of these stories has apparent diversity, has unit. Thought and veports the mental statuses that must pass difficult ways in returning to kingdom of heaven. Accordingly, masnavi, inspite of It`s appearance that in located in educational literature field, in regard to symbolic and allegorical meaning is a mystical epic, and it’s core, is returning (coming back) of the spirit to the main home. That, which are the specifications of the mystical epic. And it's worth looking at this great work from the point of viewof Pahlavi literature. According to masnavi? And. Which elements and fields of molana’s epic poem have been used, is a subject that we will address in this study in analyctical method.