خلاصة:
دولت محمود احمدی‌نژاد، نهمین و دهمین دولت در جمهوری اسلامی ایران است که با رویکرد احیای اصول و آرمان‌های انقلاب اسلامی بر سر کار می‌آید. هدف تحقیق حاضر ارائه تحلیلی متفاوت از مفهوم توسعه سیاسی در گفتمان احمدی‌نژاد است که در تقابل با مفهوم توسعه سیاسی به معنای غربی آن، الزاماتی چون تشکیل تمدن اسلامی با محوریت نظام جمهوری اسلامی و اعتلای فرهنگ و تمدن اسلامی در سطح نظام بین‌المللی را به همراه دارد. این تحقیق با روش توصیفی – تحلیلی، به این پرسش اساسی می‌پردازد که مفهوم توسعه سیاسی در اندیشه اصول‌گرای احمدی‌نژاد به چه معنا می‌باشد. این تحقیق با تشریح گفتمان اصول‌گرایی بر احزاب و سازمان‌های مردم‌نهاد و توجه به نقش مردم در رسیدن به اهداف انقلاب، به تبیین جدیدی از مفهوم توسعه سیاسی می‌پردازد. تبیینی که تشکیل تمدن اسلامی به محوریت نظام جمهوری اسلامی و برقراری عدل اسلامی در سراسر جهان هستی را نقطه محوری این مفهوم در گفتمان فکری احمدی‌نژاد می‌داند.
MahmūdAhmadī Nizhād is the head of the 9th and 10th government in the Islamic Republic of Iran who launched his work with an approach to revive the principles and ideals of the Islamic Revolution. The purpose of the present study is to represent a distinct analysis of the concept of political development in the discourse of MahmūdAhmadī Nizhād that in contrast with the western conception of political development, is accompanied with some requirements such as establishing Islamic civilization by the Islamic Republic Government and improving Islamic culture and civilization in the international level. Using descriptive analysis, this study deals with the main research question that: what does the concept of political development mean in in the priciplist idea of MahmūdAhmadī Nizhād? This research delves deep into the principlist discourse of the parties and democratic organizations as well as the role of people in achieving the goals of the revolution and then represents a new interpretation of the concept of political development. This interpretation recognizes the establishment of Islamic civilization and justice by the Islamic Republic of Iran throughout the world as the center of this concept in the intellectual discourse of MahmūdAhmadī Nizhād.
(
, 
, 
)
