خلاصة:
فرهنگ عامه در دوره های مختلف، تاثیر متفاوتی از خود به جای گذاشته است. یکی از دور ه هایی
که فرهنگ عامه نمود بیشتری یافته دور هی مغول است. از آن جایی که جامعة عارف مصادف با
فرهنگ مغولی است بنابراین عارف، در تنها اثر خود فرهادنامه تحت تاثیر افکار و اندیش ههای حاکم
بر روزگار خود است. بسیاری از معتقدات و باورهای روزگار عارف پایه و اساس علمی و منطقی ندارد
از این رو اصحاب دعوی بر اصحاب معنی برتری یافته و اندیشمندان، جای خود را به رمالان و طالع
بینان داده است. در سرتاسر فرهادنامه باور به موجودات فراطبیعی و بیان ویژگی آن از جمله پری
نسبت به سایر باورها نمود بیشتری یافته است. ایرانیان بر اساس این معتقدات که حاصل اندیشه و
تجربة گذشتگان است مجبور به استفاده از ابزارهایی شدند که در راستای رهایی از پلیدی و کاهش
مصایب زندگی روزمره بوده است. هدف از این پژوهش تبیین باورها و یافتن پیشین هی آن بمنظور
شناخت جهان بینی و فرهنگ مردم روزگار شاعر است. در این پژوهش، باورهای عام هی فرهادنامه
بصورت موردی استخراج و به روش تحلیلی و توصیفی به نگارش درآمده است.