خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی و ولع مصرف در افراد وابسته به مواد بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه افراد دارای سوءمصرف مواد بود که در سال 1398 به مرکز ترک اعتیاد آزادی شهر اردبیل مراجعه کرده بودند. از میان آن ها، 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون، هر دو گروه به پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی و مقیاس وسوسه مصرف مواد پس از ترک پاسخ دادند. گروه آزمایش هشت جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری باعث افزایش یکی از مولفههای انعطاف پذیری شناختی (شامل مولفه ادراک گزینه های مختلف) گروه آزمایش شد، ولی تاثیر معناداری بر دیگر مولفه های انعطاف پذیری شناختی شامل ادراک کنترل پذیری و ادراک توجیه رفتار نداشت. همچنین، این مداخله موجب کاهش ولع مصرف در گروه آزمایش شد. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند منجر به افزایش انعطاف پذیری شاختی و همچنین کاهش ولع مصرف در افراد وابسته به مواد تحت درمان شود. همچنین، می توان از این شیوه درمانی در کنار سایر درمان های دارویی و غیر دارویی استفاده نمود.
Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on cognitive flexibility and craving in substance-dependent individuals. Method: The present study was quasi-experimental with pretest-posttest design with a control group. The statistical population of this study included all individuals with substance abuse who referred to Azadi addiction treatment center in Ardabil in 2019. Among them, 30 individuals were selected by convenience sampling and randomly assigned into two experimental (n=15) and control (n=15) groups. In the pretest and posttest stages, both groups answered the cognitive flexibility questionnaire and the post-detoxification craving scale. The experimental group received eight sessions of acceptance and commitment therapy and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed based on multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that acceptance and commitment therapy significantly increased one of the components of cognitive flexibility (including the perception of different options component) in the experimental group, but it had no significant effect on other components of cognitive flexibility including controllability perception and behavior justification perception. Also, this intervention reduced craving in the experimental group. Conclusion: The results showed that acceptance and commitment therapy can increase cognitive flexibility and also decrease craving in substance-dependent individuals under treatment. Also, this treatment can be used along with other pharmacological and non-pharmacological treatments.
ملخص الجهاز:
Von Geusau, Stalenhoef, Puszczewicz Huizenga, Snel & Ridderinkhof 3.
جهانگیری، گلمحمدیان و حجت خواه (١٣٩٧) در پژوهشـــی بـه این نتیجـه رســـیـدنـد کـه درمـان مبتنی بر پـذیرش و تعهـد منجر بـه افزایش انعطـاف پذیری شـــنـاختی و کاهش نشـــخوار فکری در افراد وابســـتـه به مواد تحت متادون درمـانی شـــد.
Bricker, Mann, Marek, Liu & 2.
Raabe, Grüsser, Wessa, Podschus Questionnaire (SCQ) & Flor 2.
جدول ٢: آماره های توصیفی متغیرهای مورد مطالعه به تفکیک گروه ها و نوع آزمون )به تصویرصفحه مراجعه شود) برای بررسـی اثربخشـی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شـناختی و ولع مصــرف از تحلیل کوواریانس چندمتغیری اســتفاده شــد.
دلیل موفقیت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد روی انواع گوناگون اختلالات بـالینی و نیز گروه هـای مختلف افراد این اســـت کـه این رویکرد بـه دنبـال تغییر محتوای افکار نیسـت ، بلکه یک درمان رفتاری اسـت که در آن از مهارت های ذهن آگاهی، پذیرش و گسـلش شـناختی برای افزایش انعطاف پذیری روان شـناختی اسـتفاده میشـود.
Luoma, Bond, Masuda & Lillis 2.
Cañas, Quesada, Antolí & Fajardo 2.
با توجه به نتایج پژوهش حاضـر، میتوان بیان نمود که درمـان مبتنی بر پـذیرش و تعهـد میتوانـد در افزایش یکی از مولفـه هـای انعطـاف پـذیری شــناختی (ادراک گزینه های مختلف ) و کاهش ولع مصــرف در افراد وابســته به مواد موثر واقع شـود.
Acceptance and commitment therapy versus cognitive behavioral therapy in the treatment of substance use disorder with incarcerated women.