ملخص الجهاز:
"و یا اینکه اساسا بررسی تجربی انجام ندادهاند تا ببینند این مطلب اصلا امکانپذیر است یا خیر،آیا امکانپذیر است؟حتی اگر بخواهیم،آیا میتوانیم از لحاظ نظری علوم اجتماعی غیر بومی داشته باشیم؟من وقتی مقاله یا کتابی را مینویسم،در این شرایط تاریخی با این ذهنیت خاص،چهطور میتوانم یکباره تمامی وجود فرهنگی خود را دور بریزم و دانشی تولید کنم که اقتباس شده باشد؟به همین دلیل،به اعتقاد من انسانشناسی ایرانی و جامعهشناسی ایرانی ممکن است و اتفاق هم افتاده و الان به وجود آمده است.
هرچند محققان این حوزه خود نیز برخلاف مثلا آنچه طیفی از پژوهشگران فمنیست مطالعات زنان ادعا میکنند،قائل به هویت و چاچوب روشی (به تصویر صفحه مراجعه شود) دکتر محمد سعید ذکایی علاوه بر سنت مطالعاتانتقادی، جریانهای تأثیرگذار بر روششناسی مطالعات فرهنگی دیگری نیز قابلب ذکر هستند که از جملهی آنها میتوان به «نظریهی گفتمان»که به نوعی جایگزین مفهوم ایدئولوژی،در مطالعات کلاسیک و متأثر از مارکسیسم مطالعات فرهنگی انگلیس شد،«روانکاوی»که خود از پسا ساختگرایی الهام گرفته است،و«پست مدرنیسم»،به ویژه آرای لیوتارد،بودریار، جیمسون و فمینیسم اشاره کرد.
چالش پژوهشهای(مطالعات)فرهنگی در ایران در این مجال فرصت پرداختن به فرهنگ اجتماعی در ایران،به ویژه در زمینهی پروژهی مطالعات فرهنگی در ایران نیست و تنها به اجمال،تنگناها و مشکلات پژوهشهای کیفی بهطور اعم، و پژوهشهای فرهنگی با جهتگیریهای متفاوت جامعهشناسی فرهنگی، مطالعات فرهنگی و مردمشناسی فرهنگی وجه ممیزهی پژوهشهای مطالعات فرهنگی از رویکردهای دیگر را باید تحلیل کیفی فرایندهای فرهنگی در طیفی از متنهای اجتماعی دید که وجه مشخصهی آنها روابط قدرت،تغییر و تضاد است را بدون رعایت هیچ تربیت ذاتی،مورد بحث قرار میدهیم: رواج برخی برداشتهای ناصحیح از تحقیق کیفی:تلقی رایجی در برخی دپارتمانهای علوم اجتماعی،تحقیقات کیفی را یکسره توصیفی و در چارچوبی«ضد رسمی11تلقی میکنند."