خلاصة:
ضمانت اجرا مهمترین رکن یک قاعده حقوقی را تشکیل می دهد. نقض قاعده حقوقی اعم از اینکه قانونی یا
قراردادی باشدء ضمانت اجرا را به دنبال خواهد داشت. در خصوص قراردادها ضرورت ضمانت اجرا دوچندان
میشود. قراردات مهمترین, ابزار انشقال تروت: روابط اجتماعی» سیاسی» افرهنگی و.. است. ضمانت اجرای
نقض قرارداد باید به نحوی باشد که بیشترین کارایی حقوقی,» اقتصادی» فرهنگی» اجتماعی» سیاسی و غیره
را نصیب فرد و جامعه نماید. برای رسیدن به این امر مهم نیازمند یک روش صحیح هستیم.روش شناسی
بسان نقشه هر علم است که ما را بنحو صحیح و منطقی و با سرعتی معقول به مقصود نهایی یعنی تجزیه و
تبیین واقعی (نه توهمی) آن علم میرساند. روش شناسی برای علوم انسانی از جمله حقوق که بدلیل مواجه
بودن با یک موجود چند بعدی به نام انسان پدیده ای کیفی محسوب میشود. عمیقا" ضروری مینماید.
زیرا بدلیل خصیصه کیفی بودن علوم مزبور» مرزهای آن بسیار مبهم و ناشناخته است و فقدان نقشه دقیق
موجب وارد شدن ناخودآگاه در علم انسانی دیگر میشود. در این راستاء نظر به اهمیت الگوی اسلامی-
ایرانی و به منظور طراحی الگوی مناسب ضمانت اجرا در نظام حقوقی ایران» شایسته است از بیانات مقام
معظم رهبری نیز بهره مند شویم.
ملخص الجهاز:
روش شناسی برای تمام علوم مفید و لازم است لیکن برای علوم انسانی که در آن برخلاف علوم ریاضی و تجربی پدیده های کمی ندارد و بدلیل مواجه بودن با یک موجود چندُ بعدی به نام انسان پدیده ای کیفی محسوب میشود، عمیقاً ضروری مینماید، زیرا بدلیل خصیصه کیفی بودن علوم مزبور، مرزهای آن بسیار مبهم و ناشناخته است و فقدان نقشه دقیق موجب وارد شدن ناخودآگاه در علم انسانی دیگر میشود و بدون شک نتیجه آن نیز به تبع ، ارائه تحلیلی غیر واقعی از علم مورد بحث ( به عنوان نمونه علم حقوق ) خواهد بود.
آیا در خصوص 131 ضمانت اجرای قراردادها هم روش شناسی خاصی وجود دارد؟ روش شناسی ضمانت اجرای قراردادها چگونه تبیین میشود؟ در کنار این سوال اصلی، سوالات فرعی دیگری وجود دارد: سطوح مختلف روش شناسی ضمانت اجرای قراردادها چیست ؟ این جنبه ها با چه بایسته های مطلوب علمی ما را در تحلیل صحیح ، واقعی و همه جانبه ی ضمانت اجرای قراردادها یاری میکنند؟ وضعیت فعلی نظام ضمانت اجراهای قانونی و قراردادی مرتبط با قراردادها در حقوق ایران چگونه است ؟ چه راهکارهایی برای رهایی از وضعیت موجود و رسیدن به وضعیت مطلوب وجود دارد؟ نگارنده در مقام فرضیه معتقد است همانطور که روش شناسی برای تمام علوم وجود دارد یا متصور است ، برای ضمانت اجرای قراردادها نیز وجود دارد و بدیهی است ضمانت اجرا که نقطه تلاقی قاعده حقوقی از قاعده اخلاقی است ، نمیتواند بدون روش شناسی باشد.