خلاصة:
این پژوهش با هدف مطالعه‌ی تاثیر دو نوع فعالیت بدنی استقامتی و مقاومتی بر سندرم پیش قاعدگی و هورمون‌های جنسی انجام شده است. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح دو گروه بود. ابتدا بر اساس پرسشنامه‌ی تشخیص علائم سندرم پیش قاعدگی اقدام به شناسائی 100 نفر از دانشجویان مبتلا به سندرم پیش قاعدگی شد، سپس از میان آنها 40 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده و به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. میزان و شدت علائم سندرم پیش قاعدگی و غلظت هورمون‌های استروژن و پروژسترون یک هفته قبل از شروع قاعدگی سنجیده شد وسپس یک گروه در برنامه‌ی فعالیت بدنی هوازی از نوع حرکات ریتمیک با شدت 75-50 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه و گروه دیگر در برنامه فعالیت بدنی مقاومتی که با شدت 30 درصد یک تکرار بیشینه [1] شروع می‌شد و هر هفته 5% افزایش می‌یافت، بطوریکه در هفته‌ی آخر به 65% یک تکرار بیشینه می‌رسید؛ شرکت کردند. فعالیت بدنی هر دو گروه به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه اجراشد. مدت زمان هر جلسه تمرین هوازی 60 دقیقه و تمرین مقاومتی 40 دقیقه بود. در پایان 8 هفته، مجددا پرسشنامه‌ی علائم سندرم پیش قاعدگی توسط آزمودنی‌ها تکمیل و میزان غلظت هورمون‌های جنسی اندازه‌گیری شد. در این پژوهش برای مقایسه‌ی متغیرها از آزمون t وابسته استفاده شد. شایع‌ترین علائم جسمانی سندرم پیش قاعدگی حساسیت پستان‌ها با میانگین رتبهای 36/14، درد و گرفتگی عضلانی 91/15 و کمردرد 53/14 طی دو روز اول قاعدگی و شایع‌ترین علائم روانی تحریک پذیری، زود رنجی با میانگین رتبهای 93/9، تنش عصبی 63/9 و نبود علاقه یا لذت نبردن از بیشتر فعالیت‌ها 29/9بودند. فعالیت استقامتی منجر به بهبودعلائم جسمانی و روانی (01/0= p) سندرم پیش قاعدگی و کاهش هورمون استروژن وافزایش پروژسترون (01/0= p) شد. فعالیت مقاومتی تنها بر بهبود علائم روانی (02/0= p) و کاهش هورمون استروژن (01/0= p) موثر بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، انجام 8 هفته فعالیت ورزشی هوازی در کاهش علائم جسمانی و روانی سندرم پیش قاعدگی و تعادل هورمون‌های جنسی موثرتر از فعالیت مقاومتی است.
[1] 1 repetition maximum (1RM)
The purpose of this research is to study the effects of aerobic and resistance activity on the sexual hormones and premenstrual syndrome signs. This study was semi-experimental with 2 groups. At first 100 students addicted to premenstrual syndrome are selected based on questionnaire to show the sign of Premenstrual, then among them 40 students were randomly selected and divided into 2 groups with 20 students. The intense of Premenstrual Syndrome and dense of estrogen and progesterone hormone were examined a week before beginning of premenstrual. Then one group with aerobic activity from rhythmic movements with 50-75 percent maximum heart rate, another group was started with resistance activity with 30% repetition maximum (RM) and every week 5% increased. In the last week 65% reached the repetition maximum. During 8 weeks activity of 2 groups again carried out in 3 sessions. Time of each session of aerobic activity was 60 minutes and resistance activity was 40 minutes. At the end of 8 weeks, again the questionnaire of Premenstrual Syndrome was tested by perfect testing and density of sexual hormones. In this study for changeable comparison inference statistic and t-examination were utilized. The most common signs of Premenstrual Syndrome were Breast tenderness 14.36 rank averages, pain and muscle cramp 15.91 and backache 14.53 during first 2 days of premenstrual and common psychical stimulation, suffering with 9.93 rank, Nervous 9.63 and Lack of interests or lack of enjoyments 9.29. Perseverance activity caused psychical improvement (p>0.01) Premenstrual Syndrome and reduction of Estrogen and growing Progesterone (p>0.01). Just resistance activity affected psychical improvements (p>0.02) and reduction of estrogen hormone (p>0.01). Based on this research, doing aerobic activity on 8 weeks led to the reduction of Psychical activity and premenstrual syndrome and Balance of Sexual hormones are more effective than resistance activity.
(
, 
, 
)
