خلاصة:
اضافه سمبلیک یکی از مهم‌ترین و زیباترین جلوه‌های بیانی است که به یاری آن برخی از آثار ادبی، جذّابیّت خاصّی یافته‌اند. ادیبان پارسی‌زبان از همان آغاز تا کنون از این گونة بیانی به نیکوترین شیوه بهره برده‌اند. در این نوع اضافه، افراد و موجودات در دارا بودن برخی از کنش‌ها و ویژگی‌ها، آنقدر خاص و بی‌همتا هستند که گویی آن ویژگی‌ها و کنش‌ها فقط با وجود آنان برای مردم قابل شناخت می‌شود و آنان، سمبل و نماد برای آن به حساب می‌آیند. در اضافة سمبلیک، نام فرد، حیوان یا چیزی آورده، سپس عملکرد ویژه یا شگردش به آن اضافه می‌شود؛ به عبارت دیگر مضاف، سمبل یا نشانة مضافٌ‌الیه است. مثلاً در دو ترکیبِ”میزان عدالت“ و ”صبح امید“، ”میزان“ سمبل و نماد برای عدالت و ”صبح“ سمبل برای امید است. برخی از نویسندگان، اضافه سمبلیک را صِرفاً نوعی اضافه تشبیهی به حساب آورده‌اند؛ البتّه نگارندة این پژوهش با نقد و تحلیل این نظریّه، به این نکته پی برده که اضافه سمبلیک با توجه به شیوه‌های کاربردش در شعر و نثر فارسی به چهار گونه پدیدار می‌شود. در این تحقیق اضافة سمبلیک از نظر ماهیّت، ارتباط آن با صُور خیالی و موارد مشابه و تقسیم‌بندی انواع آن از نظر مصداق و نیز از نظر دستوری-بیانی به گونه‌ای جامع و به روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی و کاوش قرار گرفته‌است و زیباترین اضافه‌های سمبلیک از شاعران گوناگون در دوره‌های مختلف آورده شده‌است
Symbolic addition is one of the most important and beautiful aspects of speech. Some of the literary works have achieved specific attraction by using symbolic addition. Persian writers have used this kind of speech in the best way from the beginning to the current time. In this addition, people and some living things are so specific and unique in some features and characteristics as if those features are recognizable for people just by their existence. Therefore, those features are regarded as a symbol for people. In symbolic addition , a person's or an animal's name is mentioned, then its function or its feature is attributed to the person or animal. In other words, addition is a symbol of a noun to which another noun has been attributes. For example, in two compounds of " the scale of justice" and "the morning of hope" scale is a symbol for justice and morning is a symbol for hope. Some writers regard symbolic addition as a kind simile addition. Of course, in this study, the researcher by analyzing and reviewing the theory has found that the symbolic addition can be divided into four types based on its usage in Persian poem and prose. In this research, symbolic addition by its nature, its connection with poetic images , similar cases and different kinds of division has been reviewed completely based on descriptive-analytic method and according to speech grammar. This study has also used the most beautiful symbolic additions of different poets in different periods
(
, 
, 
)
