خلاصة:
بسیاری از اقتصاددانان بر این دیدگاه که سیاستهای پولی در کوتاه مدت بر بخش واقعی اقتصاد موثر است،اتفاق نظر دارند؛ ولی اختلاف نظر آنها بر سر کانالهای اثرگذاری و اهمیت نسبی آنها است. هدف اصلی این مقاله شناسایی مهمترین سازوکار انتقال سیاست پولی در اقتصاد ایران با رویکرد الگوهای میانگین بیزین است. در این تحقیق 35 متغیر موثر بر انتقال سیاست پولی از کانال نئوکلاسیکی و 22 متغیر موثر بر سازوکار انتقال پولی در الگو غیرنئوکلاسیکی وارد الگو گردید و در نهایت با استفاده از رویکرد الگوی میانگینگیری بیزی مهمترین متغیرهای موثر بر سازوکار انتقال سیاست پولی تعیین شدند. با توجه به نتایج میتوان بیان داشت سازوکار انتقال پولی در اقتصاد ایران هم از کانال نئوکلاسیکی و هم از کانال غیرنئوکلاسیکی منتقل میشود؛ بر اساس نتایج، کانال نئوکلاسیکی سهم بالاتری در سیستم انتقال سازوکار پولی نسبت به کانال غیرنئوکلاسیکی دارد. بر اساس نتایج مهمترین کانالهای انتقال سیاست پولی در اقتصاد ایران عبارت از متغیرهای نرخ ارز حقیقی مؤثر، نرخ بهره بازار آزاد، انحراف نرخ ارز غیر رسمی از رسمی، نرخ رشد شاخص کل سهام، شاخص قیمت زمین در تهران، حجم پول، کل بدهی به سیستم بانکی و نرخ رشد اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی هستند.
Many economists agree that monetary policy affects the real sector of the economy in the short term, but their disagreement is over the channels of influence and their relative importance. The research's main purpose was to identify the most important mechanism of monetary policy transmission in the Iranian economy with the Bayesian model averaging approach. Thirty-five variables affecting monetary policy transmission through the neoclassical channel and 22 variables affecting the monetary transmission mechanism in the non-neoclassical model were entered into the model. Finally, using the Bayesian averaging model approach, the most important variables affecting the monetary policy transmission mechanism were determined. According to the results, it can be said that the money transmission mechanism in the Iranian economy is transmission through both neoclassical and non-neoclassical channels. According to the results, the neoclassical channel has a higher share in the monetary mechanism transmission system than the non-neoclassical channel. According to the results, the most important channels of monetary policy transmission in the Iranian economy are the effective real exchange rate variables, free-market interest rate, informal exchange rate deviation from the formal, total stock index growth rate, land price index in Tehran, the volume of money, total debt to the banking system and the growth rate are credits granted to the private sector.