خلاصة:
عموماً سطح توسعهیافتگی بخش کشاورزی یک منطقه در مناطق مختلف آن یکسان نیست، و در واقع در این زمینه نبود تجانس و ناهمگنی به چشم میخورد. این امر ضرورت مطالعیه روند توسعهیافتگی را در میان بخشهای یک منطقه اجتناب ناپذیر میسازد.شناخت و بررسی امکانات و تواناییها و در پی آن تعیین سطوح توسعهیافتگی مناطق مختلف نخستین گام در فرآیند برنامهریزی و توسعهی چونین مناطقی به شمار میرود. هدف کلی این مقاله تعیین سطوح توسعهیافتگی کشاورزی شهرستانهای استان فارس از روش تاکسونومی عددی است. برای دستیابی به این هدف از 10 شاخص اصلی کشاورزی برای رتبه بندی شهرستانهای استان استفاده گردید. آمار و اطلاعات این مطالعه از آمارنامههای کشاورزی استان و سالنامهی آماری سالهای 1382- 1386 به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که شهرستانهای خرمبید، ارسنجان، مهر، و سپیدان نسبت به دیگر شهرستانها درجهی توسعهیافتگی بالاتری دارد و شهرستانهای کازرون، لامرد، و قیروکارزین رتبهی پایینتری دارند. شهرستان فراشبند نیز به علت ناهمگن بودن نسبت به شهرستانهای دیگر حذف گردید. در نهایت راهکارهایی برای توسعهی بخش کشاورزی شهرستانهای مختلف داده میشود.
There are various levels of agriculture development in different areas. So, there would be a heterogeneous case in order to observe such an event. This case might not lead to study and evaluate all the processes of development completely. The first step in planning and developing agriculture cases is to analyse the facilities and to recognize the potentials. So, this paper aims to determine the level of agricultural development in Fars cities by using numerical taxonomy method. Ten main agriculture indexes have been used. The statistics and data were taken from Fars agriculture database and annual statistics from 2003-2007. It can be derived from the study that some cities like Khorambid, Arsenjan, Mohr and Sepidan have developed remarkably in comparison with other cities. Besides, Kazeron, Lamerd, Ghir-o-karzin are placed in a lower rank of development except Farashband that is omitted from this list for being heterogeneous. Finally, some solutions have been suggested to develop various parts of Fars in order to develop agriculture.
ملخص الجهاز:
کهن سال و رفیعی دارانی (١٣٨٨) در مورد بخش توسعه یـافتگی کـشاورزی شهرسـتانهـای استان خراسان رضـوی بـا اسـتفاده از روش تاکـسونومی عـددی بـه ایـن نتیجـه رسـیدند کـه ١٦٢ اقتصاد کشا ورزی/جلد٥/شماره ی ١٣٩٠/٤ شهرستانهای چناران، فریمان و سبزوار نسبت به دیگر شهرسـتانهـا درجـه ی توسـعه یـافتگی کشاورزی بالاتری دارد و شهرستانهای کلات، نیشابور، گناباد نیز در مرتبه ی پایانی قرار دارند.
١ـ ابتدا باید جدول ماتریس اطلاعات اولیه را بر مبنای شاخص های مـورد اسـتفاده تـشکیل داد، به طوری که نام نقاط یا مناطق مورد مطالعه در یـک سـتون ومقـادیر شـاخص هـای مـورد استفاده در ستونهای مقابل آن قرار گیرد تعیین درجه توسعه یافتگی کشاورزی شهرستان ...
براساس مطالب پیش گفته ، در زیر، ١٠ شاخصی که در این تحقیق به عنوان معیار توسعه یـافتگی در بخش کشاورزی در نظر گرفته شد معرفی میگردد: ١٧٠ اقتصاد کشا ورزی/جلد٥/شماره ی ١٣٩٠/٤ (به تصویر صفحه رجوع شود) نتایج و بحث در جدول (٢) وضعیت شهرستانهای استان فارس با توجه به هر شـاخص نـشان داده شـده است .
از دیگر شاخص های مهـم در توسعه یـافتگی بخـش کـشاورزی، فعالیـت شـرکت هـای تعـاونی اسـت ، شـاخص سـرانه ی شرکت های تعاونی کشاورزی به ازای ١٠٠٠ بهرهبردار نشان میدهد که در شهرستان زرین دشت با نسبت صفر است که از کم ترین سرانه ی تعـاونی کـشاورزی نـسبت بـه دیگـر شهرسـتانهـا برخوردار است .