خلاصة:
یکی از موثرترین معیارهای اقتصادملی، تولید ناخالص داخلی است، اما از آنجایی که این معیار هزینههای رفع آلودگی و اثرگذاریهای منفی زیست محیطی را در نظر نمیگیرد، مورد نکوهش قرار گرفته است. به عبارت دیگر تولید ناخالص داخلی، معیار مناسبی برای اندازهگیری رفاه اقتصادی نبوده، لذا تولید ناخالص داخلی سبز به عنوان یکی از معیارهای اندازهگیری رفاه اقتصادی معرفی میشود. هدف عمده تولید ناخالص داخلی سبز، اندازه گیری شاخصهایی است که معیار دقیق و درستی از رفاه اقتصادی را فراهم میآورند. در این بررسی، به منظور ارزیابی تاثیر آزادسازی تجاری بر تولید ناخالص داخلی سبز، از روش الگوی خودتوضیح برداری با وقفه های توزیعی و دادههای دورههای زمانی در سالهای 1357-1388 استفاده شده است. نتایج برآورد مدل دلالت بر این دارد که افزایش آزادسازی تجاری به افزایش تولید ناخالص داخلی سبز منجر میشود، به طوری که کشش متغیر تولیدناخالص داخلی سبز نسبت به آزادسازی تجاری در بلندمدت و کوتاهمدت به ترتیب برابر 082/ 0 و 044/ 0 میباشد.
One of the most influential of the national economic indicators is gross domestic product, But since this measure does not consider the costs of eliminating pollution and the negative effects of environmental, has been criticized. In the other word, GDP is not an appropriate criteria for measuring economic welfare, so green GDP has been introduced for measuring of economic welfare. Major objective of green GDP is the accounting systems that are provided an exact and correct criteria of economic welfare. In this paper, to assess the impact of trade liberalization on green GDP, we used the Autoregressive Distributed Lag approach and time series data over the period 1357-1388. The results of estimating model show that increased trade liberalization leads to an increase in green GDP, So that elasticity of green GDP to the trade liberalization in the long term and short term respectively is 0.082 and 0.044.
ملخص الجهاز:
اقتصاد کشاورزی / جلد ٧/ شماره ی ٣/ صفحه های ٤٠-٢٧ تأثیر آزادسازی تجاری بر تولید ناخالص داخلی سبز در ایران 1 محمدرضا زارع مهرجردی، نعیمه اسماعیلی علیائی، مریم ضیاء آبادی تاریخ دریافت : ١٣٩١/٠٤/١٨ تاریخ پذیرش : ١٣٩٢/٠٩/١٦ چکیده یکی از مؤثرترین معیارهای اقتصادملی، تولید ناخالص داخلی است ، اما از آنجایی که این معیار هزینه های رفع آلودگی و اثرگذاریهای منفی زیست محیطی را در نظر نمیگیرد، مورد نکوهش قرار گرفته است .
در این بررسی، به منظور ارزیابی تأثیر آزادسازی تجاری بر تولید ناخالص داخلی سبز، از روش الگوی خودتوضیح برداری با وقفه های توزیعی و داده های دوره های زمانی در سال های ١٣٥٧-١٣٨٨ استفاده شده است .
برای محاسبه این شاخص از سه متغیر تولید ناخالص داخلی، امید به زندگی LE٧ در زمان تولد و سطح آموزش (که به وسیله معیار باسوادی بزرگسالان AL ٨ومیزان نام نویسی در آموزشگاه ها ER٩ محاسبه میشود) به عنوان متغیرهای تشکیل دهنده 1 Genuine Saving 2 Ecological footprint 3 Geniune progress indicator 4 Indicator of Sustainable Economic Welfare 5 Human Development Index-Pollution-Sensitive ٦از آنجایی که آمار و داده های لازم برای محاسبه همه این شاخص ها وجود نداشت ، تنها شاخص توسعه انسانی حساس به آلودگی به عنوان شاخص تولید ناخالص داخلی سبز محاسبه و مورد بررسی قرار گرفته است .
جدول (٤) برآورد الگوی بلندمدت متغیرهای توضیحی ضریب آماره t 17/56 0/36 LL 3/28 0/044 LK 5/84 0/082 LLIT 80/38 3/46 C 32/63 0/033 T مأخذ: یافته های تحقیق نتایج به دست آمده از جدول (٤) نشان میدهد که ، بین آزادسازی تجاری و تولید ناخالص داخلی سبز یک ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد.