خلاصة:
در سال‌های اخیر جمعیت سالمندان به طور چشمگیری افزایش یافته است. جامعه سالمندان به دلیل کاهش فعالیت و تحرک، از دست دادن دوستان و نزدیکان، ضعف و ناتوانی‌های جسمی و انزوای اجتماعی، احساس ناامیدی و اضطراب مرگ بیشتری را تجربه می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر اضطراب مرگ و امید به زندگی زنان سالمند استان قزوین انجام شد. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه زنان سالمند مقیم در دو سرای سالمند استان قزوین در بهمن ماه 1394 تا مردادماه 1395 به تعداد 50 نفر بودند. نمونه مورد مطالعه 30 نفر از زنان سالمندی بودند که در پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر نمره بالا و در پرسشنامه امیدواری اشنایدر نمره پایین کسب کرده بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 9 جلسه آموزش تاب‌آوری دریافت کردند و گروه کنترل در مدت پژوهش هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها به وسیله تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که آموزش تاب‌آوری در کاهش اضطراب مرگ و افزایش امید به زندگی موثر است (0/01>p). در نتیجه با توجه به وضعیت خاص جامعة سالمند مقیم سرای سالمندان و آسیب‌پذیری آنها از نظر امیدواری و اضطراب مرگ و با توجه به اثربخشی آموزش تاب‌آوری بر این متغیرها در پژوهش حاضر، لزوم کاربست آموزش‌های متمرکز بر تاب‌آوری در کاهش اضطراب مرگ و افزایش امید به زندگی سالمندان ضروری است.
The share of the elderly population has increased significantly in recent years. Elderly population is believed to feel more hopeless and death anxiety due to the reduction of activity and mobility, losing friends and relatives, physical weakness and infirmity, and social isolation. Therefore, the aim of the current study was to investigate the effectiveness of teaching tolerance on the anxiety of death and life expectancy of the aged women living in Qazvin, Iran. This research was semi-experimental with the pre‐test and post‐test control group design. The statistical population included the whole 50 aged women residing in two nursing homes located in Qazvin from January 2016 to July 2016. Assigned randomly into two groups of experimental and control, the statistical sample included 30 aged women who scored higher and lower than the cut-off point in Templar’s death anxiety and snyder’s hope questionnaires, respectively. Teaching tolerance protocol was executed on the experimental group for nine sessions (two sessions a week), while the control group didn’t receive any intervention at the same time. Data analyzed through Analysis of Covariance (ANCOVA) indicated that teaching tolerance is effective on the reduction of death anxiety and increase of life expectancy (P<0/01). Therefore, given the special situation of elderly population residing in nursing homes and their vulnerability against life expectancy and anxiety of death, and as for the effect of teaching tolerance on aforesaid variables, tolerance based teaching seems to be crucial to utilize to decrease death anxiety and increase life expectancy in the elderly population.
(
, 
, 
)
