خلاصة:
عوامل التهابی نقش عمدهای در گسترش انواع مختلف سرطان و کاشکسی ناشی از سرطان دارند. در مقابل، تمرینات ورزشی میتواند تأثیرات ضدالتهابی داشته باشد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر 4 هفته تمرین تداومی و تناوبی بر سطوح MCP-1 در سرم و بافت عضلانی موشهای مادة حامل تومور پستان بود. 32 سر موش ماده نژاد balb/c بهصورت تصادفی در چهار گروه کنترل، کنترل توموری، تمرین تداومی+تومور و تمرین تناوبی+تومور قرار گرفتند. برای القای تومور پستان ردة سلول MC4-L2 به موشها تزریق شد. برنامة تمرین تناوبی و تداومی با شدت متوسط به مدت 4 هفته و 5 جلسه در هفته اجرا شد. با گذشت 48 ساعت از آخرین جلسة تمرین ورزشی، خونگیری و جداسازی عضلة دوقلو برای تعیین سطوح MCP-1 به روش الایزا انجام گرفت. حجم تومور نیز با کولیس دیجیتال اندازهگیری شد. تجزیهوتحلیل آماری دادهها با نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت. نتایج کاهش معنادار سطوح سرمی MCP-1 در گروه تمرین تداومی و تناوبی و همچنین کاهش معنادار MCP-1 در بافت عضلة دوقلوی گروه تناوبی نسبت به گروه کنترل توموری را نشان داد (05/0>P). حجم تومور نیز در هر دو گروه تمرینکرده کاهش معناداری در مقایسه با گروه کنترل توموری داشت (05/0>P)، اما تمرین ورزشی تداومی و تناوبی تأثیری بر وزن عضلة دوقلو نداشت (05/0<P). با توجه به یافتههای حاضر، احتمالاً نقش مثبت تمرینات ورزشی در موشهای سرطانی تا حدودی بهواسطة تعدیل عوامل التهابی مانند MCP-1 اعمال میشود.
Inflammatory factors have a major role in developing different types of cancer and cancer related cachexia. In contrast, training can exert anti-inflammatory effects. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of 4 weeks of continuous and interval training on levels of MCP-1 in serum and muscular tissue of female mice with breast cancer. 32 female balb/c mice were randomly divided into four groups: control, tumor control, continuous training + tumor and interval training + tumor. In order to induce breast tumor, MC4-L2 cell line was injected into mice. Moderate intensity continuous and interval training were conducted for four weeks and five sessions per week. 48 hours after the last training session, blood samples were collected and the gastrocnemius muscle was separated to determine the levels of MCP-1 by ELIZA method. Moreover, tumor volume was measured by digital caliper. Data were analyzed by SPSS software and one-way analysis of variance test and Tukey post hoc test. Results indicated significant decrease of serum MCP-1 levels in continuous and interval training groups and also significant decrease of MCP-1 in gastrocnemius muscle tissue of interval training group compared with tumor control group (P0.05). With regard to the present findings, the positive role of training in tumorous mice may be exerted partly by mediating inflammatory factors such as MCP-1.