خلاصة:
تعامل میان ورزش، بازی و نروپپتید‌های مغزی مانند اورکسین زمینه‌های علمی جدیدی را در خصوص مشکل چاقی و درمان آن به‌وجود آورده است. در این زمینه به‌منظور مقایسۀ دو شیوۀ تمرینی هوازی بر اورکسین A سرمی و اضافه وزن و چاقی30 پسر نوجوان 5/0± 97/10 سالۀ دارای اضافه وزن و چاقی انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین در فضای بسته روی نوار گردان و بازی در فضا و محیط باز تقسیم شدند و هشت هفته و هفته‌ای سه جلسه تمرین داده شدند. سطوح سرمی اورکسین A به روش الیزا اندازه‌گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی LSD برای مقایسات بین‌گروهی و برای مقایسات درون‌گروهی از آزمون T وابسته در سطح معنا‌داری 05/0 ≥P استفاده شد. نتایج نشان داد هم شیوۀ تمرینی در قالب بازی و هم روی نوار گردان موجب افزایش معنا‌دار مقادیر سرمی اورکسین A می‌شود (به‌ترتیب 000/0 = P، 000/0 = P). این تغییر در گروه تمرین به شیوۀ بازی نسبت به گروه دیگر به‌طور معنا‌داری بیشتر بود (04/0 = P). تغییرات شاخص‌های مربوط به کاهش وزن از جمله BMI و درصد چربی بدن نیز تنها در گروه تمرین در قالب بازی با گروه کنترل معنا‌دار بود (به‌ترتیب 046/0 = P و 037/0 = P). ازاین‌رو شاید بتوان گفت تمرین هوازی در قالب بازی در محیط باز در مقابل تمرین هوازی روی نوار گردان در محیط بسته تأثیر بارزتری در اورکسین A سرمی و کاهش وزن داشته است.
The interaction between exercise, games, and brain neuron-peptides such as orexin has created new scientific fields related to the problem of obesity and its treatment. In order to compare two methods of aerobic exercise on serum orexin A and overweight and obesity, 30 overweight and obese adolescent boys (10.97±0.5 years old) were selected and randomly divided into three groups: control, indoor aerobic exercise on the treadmill, play in an open area. They exercised 3 sessions per week for 8 weeks. Serum levels of orexin A were measured using ELISA method. One-way ANOVA and LSD post hoc test were used for intergroup comparisons; dependent t student test was applied for intra-group comparisons at a significance level of P≤0.05. The results indicated that both outdoor aerobic exercise and treadmill exercise significantly increased the serum levels of orexin A (P=0.000 and P=0.001 respectively). This change was higher in play group than the other group (P=0.04). Changes in weight loss indicators including BMI and body fat percent were significant only in the outdoor aerobic exercise group and control group (P=0.046, P=0.037 respectively). Therefore, it can be concluded that outdoor aerobic exercise versus indoor aerobic exercise on the treadmill has a more significant effect on serum orexin A and weight loss.
(
, 
, 
)
