خلاصة:
وابستگی به مواد از مهمترین مشکلات مربوط به سلامت عمومی در جوامع به شمار میرود. افراد زیادی در طول زندگی خود از اختلالات حاصل از مصرف مواد رنج میبرند و سالانه تعداد بسیاری به سبب پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم آن جان خود را از دست میدهند. هدف از نگارش پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش تابآوری بر بهبود سبکهای مقابلهای در معتادان استفادهکننده از متادون درمانی در مراکز ترک اعتیاد شهرکرد است. بدین منظور از جامعه آماری این پژوهش که شامل کلیه معتادان مراجعهکننده به مراکز ترک اعتیاد شهرکرد در سه ماهه اول سال 98 بود، به صورت نمونهگیری در دسترس، 100 نفر و پس از غربالگری30 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه سبکهای مقابلهای لازاروس (1980) بر روی هر دو گروه اجرا شد و سپس گروه آزمایش، تحت دوره آموزش گروهی تابآوری قرار گرفت. تعداد جلسات برای درمان این افراد در 12 جلسه 60 دقیقهای تنظیم شد. پس از پایان دوره آموزشی، هر دو گروه آزمایش و کنترل مجددا پرسشنامههای پژوهش را انجام دادند. درنهایت اطلاعات جمعآوریشده توسط نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمون کوواریانس تک متغیری در متن مانکوا تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که آموزش گروهی تابآوری بر بهبود سبک مقابلهای، مقابله رویارویی، دوری جویی، مسئولیتپذیری از متغیر سبکهای مقابلهای را در سطح خطای 05/0 تائید کرد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که میتوان از آموزش تابآوری بهعنوان یکی از عوامل افزایش سبکهای مقابلهای در معتادان استفاده کرد.
For this purpose, the statistical population of this study consisted of all addicts referring to Shahrekord addiction treatment centers in the first trimester of year 98 was selected by convenience sampling method and after screening 30 people were selected randomly and randomly selected. The experimental and control groups were divided into two groups. Lazarus (1980) Coping Styles Questionnaire was administered to both groups and then the experimental group underwent group resiliency training. The number of sessions for treatment of these patients was adjusted to 12 sessions of 60 minutes and after the end of the training period, both experimental and control groups completed the research questionnaires again. Finally, the collected data were analyzed by SPSS software using one-way covariance test in Mancua text. The results of the data analysis showed that resiliency group training confirmed the improvement of coping style, confrontational coping, avoidance, and responsibility of coping styles variable at the 0.05 level of error.
ملخص الجهاز:
اثربخشي آموزش تاب آوري بر بهبود سبک هاي مقابله اي در معتادان استفاده کننده از متادون درماني در مراکز ترک اعتياد شهرکرد 1 فرهاد مهدي پور دهکردي چکيده وابستگي به مواد از مهم ترين مشکلات مربوط به سلامت عمومي در جوامع به شمار ميرود.
هدف از نگارش پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش تاب آوري بر بهبود سبک هاي مقابله اي در معتادان استفاده کننده از متادون درماني در مراکز ترک اعتياد شهرکرد است .
پس با توجه به اين ضرورت ، انجام اين تحقيق و پيشينه تحقيقاتي مرتبط با آن در زمينه بررسي اثربخشي آموزش تاب آوري بر بهبود سبک هاي مقابله اي در معتادان استفاده از متادون درماني در مراکز ترک اعتياد شهرکرد ضروري به نظر مي رسد.
سوال پژوهش اثربخشي آموزش تاب آوري بر بهبود سبک هاي مقابله اي در معتادان استفاده کننده از متادون درماني در مراکز ترک اعتياد در شهر شهرکرد چگونه است و چه اثراتي ميتواند داشته باشد؟ روش پژوهش روش پژوهش از نوع نيمه تجربي و به صورت پيش آزمون و پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمايش است .
فرضيه پژوهش اين بود که آموزش تاب آوري بر بهبود سبک هاي مقابله اي (مقابله رويارويي، دوريجويي، خويشتن داري، گريز-اجتناب ، جستجوي حمايت اجتماعي، مسؤوليت پذيري، حل مدبرانه مسئله و باز برآورد مثبت ) در معتادان استفاده کننده از متادون درماني در مراکز ترک اعتياد شهرکرد، تأثير دارد.