خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه احساس امنیت و کیفیت زندگی در مدرسه انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی از نظر شیوه جمعآوری اطلاعات، پیمایشی (میدانی) و به لحاظ روش و طرح تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعهآماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه دو شهرستان شهرکرد است و حجم نمونه 332 نفری با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده تعیین شد. برای جمعآوری اطلاعات نیز از دو پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی که شامل هفت مولفه رضایت عمومی، عواطف منفی، ارتباط با معلم، فرصت، پیشرفت، ماجراجویی و انسجام اجتماعی و پرسشنامه احساس امنیت در چهار مولفه شامل احساس امنیت خانوادگی، احساس امنیت اجتماعی، احساس امنیت تحصیلی و احساس امنیت فردی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونهای آماری شامل ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد که بین احساس امنیت و کیفیت زندگی با ضریب همبسته 0.45 رابطه وجود دارد؛ همچنین بین امنیت اجتماعی با رضایت عمومی با ضریب همبسته 0.56، ارتباط با معلم 0.41، پیشرفت 0.73، ماجراجویی0.31 و انسجام اجتماعی با ضریب همبسته 0.58رابطه مستقیم و مثبت دیده میشود. بین احساس امنیت و مولفه فرصت با ضریب همبسته 0.04 رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین امنیت اجتماعی و عواطف منفی با ضریب همبسته 0.55- رابطه مستقیم منفی مشاهده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تقویت احساس امنیت میتواند به ارتقای کیفیت زندگی در مدرسه کمک کند.
The aim of this study was to investigate the Relationship between the quality of life and feeling of security in school. This study was a functional in purpose, correlation in method and descriptive one. The method of gathering information was a library one. Statistical society of research included all female secondary students of strict 2 in Shahre-kord, and sample size, 332 people by using Cochran model were selected randomly. Two quality of life standard questionnaires included seven components, general satisfaction, negative emotions, and contact with teacher, opportunity, development, adventure and social solidarity and feeling of security questionnaire in four components included feeling of security in family, feeling of security in social, feeling of security at school and personal feeling of security were used. Inferential tests included correlation coefficients and regression was used to analyze the data. The finding of study showed that there is a relationship between feeling of security and quality of life with correlation coefficient 0/45. Also there is a positive and direct relationship between social security and general satisfaction with correlation coefficient 0/56, contact with teacher 0/41, development 0/73, and social solidarity with correlation coefficient 0/58. There were not any meaningful relationship between feeling of security and opportunity component with correlation coefficient 0/04. Also there was a negative and direct relationship between feeling of security and negative emotions with correlation coefficient 0/55. Results showed that, strengthening the feeling of security can help the promotion of quality of life at school
ملخص الجهاز:
اين تجارب مثبت و منفي که شکل دهنده ادراک کلي دانش آموز از ميزان رفاه ، بهزيستي و رضايت کلي وي از زندگي درون مدرسه است ، حاصل مشارکت و درگير شدن او در فعاليت هاي مدرسه و بيانگر سطح رضايت دانش آموز از زندگي روزانه خود در مدرسه است ؛ همچنين برخي از پژوهشگران نيز به رابطه ي کيفيت زندگي با در مدرسه ماندن آنها، نگرش آنها درباره مدرسه رفتن ، موفقيت تحصيلي، سطوح پيشرفت تحصيلي، پذيرش مسئوليت و تعهد در قبال تکاليف مدرسه و بروز رفتارهاي نابهنجار در مدرسه پرداخته اند؛ نتايج نشان ميدهد که بين مولفه هاي قيد شده و کيفيت زندگي 1- Park 2- WHO 3- Karatzias et al 4- Quality of School Life 5- Malin et al ارتباط معناداري وجود دارد (بورک و همکاران ١، ١٩٨٩).
اين پرسشنامه به وسيله سلطاني شال و همکاران (١٣٩٠) به فارسي ترجمه و روايي و پايايي آن مورد بررسي قرار گرفت که پايايي آن با استفاده از آزمون الفاي کرونباخ در هفت مولفه رضايت عمومي (٠/٧٠)، عواطف منفي (٠/٧٦)، رابطه با معلم (٠/٧٠)، فرصت (٠/٧١)، پيشرفت (٠/٧٠)، ماجراجويي (٠/٧٢) و انسجام اجتماعي (٠/٨٥) محاسبه و همچنين پرسشنامه از روايي خوبي نيز برخوردار است (سلطاني شال و همکاران ، ١٣٩٠).
در فرضيه اول با توجه به تجزيه و تحليل آماري انجام گرفته ، مقدار ضريب همبستگي نشان ميدهد که بين احساس امنيت دانش آموزان و مولفه رضايت عمومي کيفيت زندگي رابطه وجود دارد.