خلاصة:
جنایت جنگی از مهمترین مصادیق جنایات بین المللی و به عنوان یک ناهنجاری اخلاقی ، داخل در صلاحیت دیوان کیفری بینالمللی بوده و تا زمان جرمانگاری آن در ماده 8 اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی، سیر تحولات طولانی را طی نموده است. بهطورکلی، اساسنامه دیوان در موارد مهم و محسوسی از حقوق بینالملل عرفی راجع به مخاصمات جنگی فراتر رفته و تعهدات و الزامات جدیدی را بر دول عضو دیوان تحمیل میکند، از جمله اینکه در اساسنامه آن، علاوه بر جرمانگاری بعضی اعمال مربوط به جنگ در درگیری های نظامی بینالمللی، جنایات ارتکابی در درگیری های داخلی کشورها نیز جرمانگاری شده است. تا سال 1949 م. حقوق بینالملل بشردوستانه، توجهی به درگیری های مسلحانه داخلی نداشت و تا 1977م. هیچ معاهده مستقلی در این زمینه تدوین نشده بود. این بی توجهی را می توان در فقدان یک تعریف جامع از مخاصمات مسلحانه غیر بینالمللی نیز دانست؛ با وجود این، در دهه 1990م. دادگاه کیفری بینالمللی برای یوگسلاوی سابق، تعریفی از مخاصمات مسلحانه غیر بینالمللی ارائه داد که ضمن انعکاس عرف زمان خود، بر توسعه عرف آتی نیز تأثیرگذار بود. در این مقاله، شکلگیری منابع و مبانی حاکم بر مخاصمات مسلحانه داخلی و توسعه تدریجی و اخلاقی آن بر اساس معیارهای بشر دوستانه به روش کتابخانه ای و با استفاده از ابزار فیشبرداری، مورد سنجش و بررسی قرار خواهد گرفت و نشان خواهد داد که رویه دیوان کیفری یوگسلاوی سابق و به دنبال آن، شکل گیری اساسنامه دیوان کیفری بین المللی در سال 1998 م. و درج جرایم ارتکابی مخاصمات مزبور در گستره جرایم جنگی، تحول اخلاقی عظیمی را نسبت به تدوین حقوق مربوط به این مخاصمات ایجاد کرده و آن را توسعه داده است.
ملخص الجهاز:
در حقوق قراردادی دو ماده مشخص، یعنی ماده 3 مشترک کنوانسیون های چهارگانه ژنو 1949 و ماده 1 پروتکل دوم الحاقی FootNote No="168" Text=" Protocol (II) Additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Protection of Victims of Non-International Armed Conflicts.
اساسنامه دیوان کیفری بینالمللی، به صورت قابل توجهی حقوق بینالملل بشردوستانه در باب مخاصمات مسلحانه غیر بینالمللی را با تسری جرم جنگی نسبت به این مخاصمات، توسعه داده است، در حالی که ماده 3 مشترک کنوانسیون های چهارگانه ژنو (1949 م.
(Doc. A/46/10, 1991 Momtaz, jamshid, 1999: 177-199) در ابتدا تعدادی از دولت ها مایل بودند با استفاده از عبارات ماده 1 پروتکل دوم الحاقی، آستانه بالایی برای اعمال صلاحیت دیوان در مخاصمات داخلی پیش بینی شود، FootNote No="186" Text="در ماده 8 اساسنامه دیوان به نوعی سعی شده است تا بدون ارائه تعریفی از جرایم جنگی، تنها به ارائه اوصاف این جرایم اکتفا کند.
ک به:Cullen, Anthony, (2008) “The Definition of Non-international Armed Conflict in the Rome Statute of the International Criminal Court: An Analysis of the Threshold of Application Contained in Article 8(2)(f)”, 12(3) Journal of Conflict & Security Law, 419.
Cullen, Anthony, (2008) “The Definition of Non-international Armed Conflict in the Rome Statute of the International Criminal Court: An Analysis of the Threshold of Application Contained in Article 8(2)(f)”, 12(3) Journal of Conflict & Security Law, 419.