خلاصة:
هدف: هدف از پژوهش حاضر تدوین و ارزیابی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر یکپارچهنگر برای ارتقاء ادراک پیری در سالمندان ایران بوده است. روش و ابزار: پژوهش حاضر یک پژوهش کمینگر و نیمهآزمایشی بود که با طرح پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری در دو گروه آزمایش و گواه انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش تمامی افراد بالای 60 سال در شهر تهران بودند؛ از بین جامعه آماری پژوهش، حدود 40 نفر (با در نظر گرفتن افت آزمودنی) که واجد ملاکهای ورود باشند و همچنین علاقمندی به مشارکت در پژوهش داشته باشند به صورت در دسترس در سرای محله واقع در خیابان شیخهادی انتخاب شدند. این 40 نفر به طور مساوی و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل، گمارده شدند. در این پژوهش از پرسشنامه ادراک پیری بارکر و همکاران (2007) استفاده شده است. افراد در گروه آزمایش به تعداد هشت جلسه 100 دقیقهای، آموزش مبتنی بر یکپارچهنگری را دیدند و گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخصهای میانگین، انحرافاستاندارد و آزمون تحلیل کوواریانس به وسیله نرمافزار SPSS استفاده شد. یافتهها: یافتههای حاصل از پژوهش نشان دادند که آموزش مبتنی بر یکپارچهنگری میتواند بر میزان ارتقای ادراک پیری در سالمندان تأثیر معناداری گذاشته و میزان نمره کلی ادراک پیری را در این افراد بهطور معناداری افزایش دهد. نتیجهگیری: آموزش مبتنی بر یکپارچهنگری برای افراد سالمند سبب ارتقاء بازدهی آنها در جامعه و افزایش حس مثبت آنها نسبت به خود میشود. این تغییرات به طور تلویحی نیز سبب کاهش نرخ آسیبپزیری و شیوع اختلالات در این افراد میشود.
Background: Aging can cause negative perceptions for people with the sense of inefficacy. Researches showed the positive effect of good perception to elderly on life quality. But it should be answered if integrated educational program can increase this perception of aging in elderly? Aims: The aim of this study was to design integrated educational program and investigate its effectiveness on perception of aging in the elderly of Iran. Method: This was a semi-experimental study with pre-test, post-test and control group. The sample of this study was 40 of more than 60 years old people who had been selected based on random available sampling. The people in experimental group went under 8 sessions (100 minutes) of integrated educational program intervention. The intervention in this study was designed based on psychological capital model of Lutans (2003) and positive psychology model of Seligman (2006) and was revised based on specialist’s view. To analyze data, the analysis of covariance had been used. Results: The findings of this study showed that the integrated educational program can have significant effects on perception of aging in the elderly of Tehran (p≤0/01) and this intervention can increase the average of perception of aging in elderly. Conclusions: Integration-based education for older people leads to a positive attitude towards the aging process and can cause a good life quality.