خلاصة:
دستیابی به الگوی پایدار مالی برای تامین هزینه‌های جاری و عمرانی شهر، از مهم‌ترین عوامل پایداری شهری است که امکان سرمایه گذاری در نظام زیر ساخت توسعه شهر را فراهم می‌کند. در این تحقیق با بررسی ارقام درآمدی شهرداری تبریز از سال 1392 تا 1396روند تحولات 5 ساله درآمدی این کلانشهر و مسیر حرکتی آن به سوی پایداری و یا ناپایداری مورد کنکاش قرار گرفته و جایگاه درآمدهای پایدار در سیستم مالیه شهرداری کلانشهر تبریز به منظور تدوین الگوی مناسب مدیریت درآمدی شهری مشخص گردیده است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی– تحلیلی می‌باشد. روش‌شناسی این تحقیق مبتنی بر رویکردهای کمی و ترکیبی از روش‌های اسنادی- کتابخانه‌ای می‌باشد. نتایج نشان داد که بیشترین مبلغ درآمدی پایدار برای سال 1394 و کمترین رقم برای سال 1392 ثبت شده و از سال 1394به بعد منابع درآمدی پایدار شهرداری کلانشهر تبریز سیر نزولی داشته است. علی الرغم کاهش منابع درآمدی ناپایدار کلانشهر تبریز در سال 1396 به نسبت سال 1392 در کل بودجه، میزان درآمد کلی این کلانشهر در بالاترین سال خود (1394) نسبت به سال 1396 افت داشته است. بخش قابل توجی از کاهش میزان درآمد ناپایدار کلانشهر تبریز به نسبت درآمد پایدار آن در نتیجه کاهش درآمد کلی شهر بوده و ارتباطی با مدیریت درآمدی پایدار آن ندارد. از 48 عامل موثر بر توسعه پایدار درآمدی شهرداری تبریز10عامل مورد اشاره در ادامه با بالاترین امتیاز تاثیر گذاری مستقیم شناسایی گردید: A3، A10، A7، A4، A5، A8، A6، A2، A1، A13.
Achieving a sustainable financial pattern to finance both current and developmental
costs of the city is considered as one of the most important factors of urban
sustainability, which allows investment in city’s infrastructure development system. In
the current research, by investigating the income figures of the Tabriz Municipality
from 2013 to 1396, the 5-year procedure of income developments of this metropolis
and also its path toward sustainability or unsustainability have been investigated, then
the status of sustainable incomes in the financial system of the Municipality of Tabriz
metropolis have been identified in order to develop an appropriate pattern of urban
incomes management. In this regard, type of the research is applied and its method is
descriptive-analytical. The methodology of this article is centered on the quantitative
and joint approaches of documentary-library techniques. Accordingly, analysis of the
5-year revenue resources of the municipality of Tabriz has been conducted by using
the questionnaire tool along with structural equation model in Micmac software. The
obtained results represented that the highest amount of income was recorded for the
year of 1394, while the lowest figure was registered for the year of 1392, and hence
from 1394 onwards, the sustainable income sources of the municipality of Tabriz
metropolitan area have been decreasing. Notwithstanding the decrease in the income
of Tabriz metropolis in terms of the total budget in 1396 compared to 1392, the total
income of this metropolis has been decreased compared to 1396 in its peak period
(2015). In other words, a tangible part of reducing the unsustainable income of Tabriz
metropolis compared to its sustainable income is result of declining the whole income
of the city, which has no relation to its sustainable income management. From the 48
factors affecting the sustainable development of the municipality's income, 10 factors
including A3, A10, A7, A4, A5, A8, A6, A2, A1, and A13 were identified with the
highest direct impact score.
Financial resources supply, Sustainable income, Tabriz metropolis
(
, 
, 
)
