خلاصة:
Aims: Elderly is an important period of human life, and the elderly population in Iran is increasing. Therefore, the present study was aimed to investigate the relationship between quality and lifestyle health promotion behaviors among the elderly in Hamadan, 2015.
Instrument & Methods: This cross-sectional study was conducted on 230 retired elderly over 60 years selected by cluster sampling method in Hamadan retirement centers. A standard questionnaire for quality of life and lifestyle was used to collect data. Data were analyzed using SPSS-16 software, chi-square, and correlation analysis. The significance level was considered 5%.
Findings: Lifestyle in the elderly was undesirable (61.3%), and 38.7% had a moderate quality of life. Physical functioning was the most undesirable aspect of lifestyle, and physical activity was the most undesirable aspect of quality of life. The results of the Chi-squared test showed two significant relationships between lifestyle status and gender as well as the quality of life with gender (p
Conclusion: According to an undesirable lifestyle and moderate quality of life in the elderly, it is recommended that interventions be made to increase lifestyle and quality of life, especially in physical functioning, exercise, and physical activity in the elderly.
اهداف: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر و جمعیت سالمندان در ایران رو به افزایش می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین کیفیت و سبک زندگی سالمندان شهر همدان در سال 1394 انجام شد.
ابزار و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 230سالمند بازنشسته بالای 60 سال کانون های بازنشستگان شهر همدان که به شیوه خوشه ای انتخاب شده بودند، انجام شد. جمع آوری داده ها توسط پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی و سبک زندگی انجام گرفت. تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های کای دو و آنالیز همبستگی انجام و سطح معنیداری 5 درصد در نظر گرفته شد.
یافته ها: سبک زندگی بیشتر سالمندان تحت پژوهش نامطلوب (61.3 درصد) و 38.7 درصد دارای کیفیت زندگی متوسط بودند. بعد عملکرد جسمانی نامطلوبترین بعد سبک زندگی و ورزش و فعالیت جسمانی نیز نامطلوبترین بعد کیفیت زندگی بودند. نتایج آزمون کای دو ارتباط معناداری را بین وضعیت سبک زندگی با جنسیت و همچنین کیفیت زندگی با جنسیت نشان داد (0.05>P). میانگین سبک زندگی و کیفیت زندگی در بین وضعیت های مختلف تاهل سالمندان اختلاف معنا داری داشت (0.05>P). نتایج نشان داد که بین نمرات سبک زندگی با کیفیت زندگی رابطه همبستگی مثبتی وجود داشت (r=0.479)(0.001>P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از سبک زندگی نامطلوب و کیفیت زندگی متوسط در سالمندان بود. لذا توصیه می شود مداخلاتی در جهت بهبود سبک زندگی و کیفیت زندگی به خصوص در حیطه عملکرد جسمانی، انجام ورزش و فعالیت بدنی در جمعیت سالمندان مدنظرقرارگیرد.