خلاصة:
دستیابی به رشد اقتصادی پیوسته در کانون توجه سیاستگداریهای بوده و میباشد. بررسی این موضوع عمدتا با استفاده از الگوها و مدلهای رشد اقتصادی انجام میشود. از جدیدترین الگوهای رشد اقتصادی میتوان به الگوی رشد فقرزدا و متعاقب آن الگوی رشد فراگیر اشاره نمود. این دو الگو زمانی مطرح گردیدند که مشاهده شد فقرا متناسب با دیگر اقشار جامعه از منافع رشد اقتصادی بهره مند نمیشوند. ازجمله کتب منتشر شده در این حوزه کتاب "رشد فراگیر در استانهای ایران: سیاستها و شاخصها" است که بررسی و نقد آن در دستور کار مقاله حاضر قرار داشت و تلاش گردیده پیشنهاداتی جهت ارتقاء محتوای کتاب در ویرایشهای آتی ارایه گردد. یافتههای کتاب حکایت از آن دارد که رشد اقتصادی در ایران در سالهای اخیر از فراگیری پایینی برخوردار بوده است و همزمان که مشارکت نیروی کار نقش موثر و معناداری بر رشد فراگیر در استانهای کشور داشته است. اما سیاستگذاریهای دولت که میتوانسته نقش موثر و معناداری بر کاهش فقر و نابرابری در استانها داشته باشند، در عمل توفیق چندانی نداشتهاند. در جمع بندی بنظر میرسد حرکت در مسیر رشد فراگیر نیاز مند طراحی و اجرای یک بسته سیاستی منسجم، از ابعاد مختلف است.
Achieving continuous economic growth has been and is one of the focal points in policy-making. This issue is mostly studied using economic growth models and approaches. One of the newest approaches to economic growth is pro-poor growth and subsequently the inclusive growth. These two approaches were offered when it was observed that poor people do not enjoy the benefits of economic growth comparing to other sections of society. One of the books published in this field is the book "Inclusive Growth in the Provinces of Iran: Policies and Indicators", the review and critique of which is on the agenda of this article and meanwhile attempts are made to provide suggestions for improving the content of the book in future editions. The findings of the book indicate that economic growth in Iran has been low in recent years and at the same time labor force participation has played an effective and significant role in the overall growth in the provinces. However, government policies that could have played an effective role in reducing poverty and inequality in the provinces have not been very successful in practice. In conclusion, it seems that moving toward inclusive growth requires the design and implementation of a coherent policy package from different dimensions.
ملخص الجهاز:
ازجمله کتب منتشر شده در این حوزه کتـاب "رشـد فراگیر در استانهای ایران : سیاستها و شاخصها" است که بررسی و نقد آن در دستور کـار مقالـه حاضر قرار داشت و تلاش گردیده پیشنهاداتی جهت ارتقاء محتوای کتاب در ویرایشـهای آتـی ارایه گردد.
اما در رشـد فراگیـر (Inclusive Growth) بعنوان ویرایش کاملتر نسبت به رشد فقـرزدا (و بـا هـدف رفـع برخـی نقاط ضعف رویکرد رشدفقرزدا مبنی بر عدم توجه موثر به مقوله نابرابری) تلاش مـیگـردد (علاوه بر کاهش فقر) بر ایجاد فرصتهای برابر برای مشـارکت کننـدگان اقتصـادی در رشـد اقتصادی تاکید شود.
ازجمله کتب منتشر شده در این حوزه کتاب "رشد فراگیـر در اسـتان هـای ایـران : سیاسـت هـا و شـاخص هـا" Inclusive Growth in Iran’s provinces: Policies and) (Indicators است که توسط انتشـارات لامبـرت (LAP LAMBERT Academic Publication ) در سال ٢٠١٩ به زبان انگلیسی انتشار یافته است .
نکته ای که هنگام مطالعه این فصل جلب توجه می نماید ایـن اسـت کـه در خـلال مطالـب مقدمه مولفین تلاش نموده اند که فرضیه اصلی مطالعه خـود را اینگونـه بـه خواننـده منتقـل نمایند که اساسا رشد اقتصادی در ایران در سالهای اخیر از فراگیـری (Inclusiveness) پـایینی (کمی) برخوردار بوده است .
در خلال این فصل و با استناد به مبانی نظری و تجربـی، مـولفین بـه دنبـال انتقـال ایـن موضوع به خواننده بوده اند که رشد اقتصادی حتی اگر با کـاهش فقـر مطلـق و نسـبی هـم همراه باشد، الزاما با کاهش نابرابری و دستیابی به رشد فراگیر همراه نمی باشد و یـا حـداقل در بسیاری از موارد اینگونه نبوده است .