خلاصة:
هدف این پژوهش، بررسی تجربه زیسته معلمان و دانشآموزان دختر مدارس ابتدایی دوره دوم شهر ساوه از یادگیری الکترونیکی در دوران کرونا بود. پژوهش حاضر، از نوع مطالعه ، از نظر هدف، کاربردي و از نظر شیوه اجرا، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان و دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی مدارس شهر ساوه درسال 1400-1399 تشکیل داده اند. باتوجه به این که نظر کلیه معلمان در این پژوهش حائز اهمیت بود، لذا کل جامعه معلمان یعنی 57 نفر، در نمونه آماري لحاظ و از کل 500 نفر دانشآموز طبق جدول حجم نمونه مورگان، 217 نفر از آنها در حجم نمونه در نظر گرفته شد. باتوجه به محدودیت های سطح کشور به ویژه استان مرکزی و شهر ساوه در دوران کرونا و عدم دسترسی لازم جهت مصاحبه حضوری با آزمودنی ها، پرسشنامه و چک لیست محقق ساخته، که شامل 2 پرسشنامه و 2 فرم چک لیست بود، به صورت مجازی و غیرحضوری، بین آن ها توزیع شد. دادهها با استفاده از روش آماری و استنباطی مجذور خی 2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد از نظر معلمان و دانش آموزان استفاده از آموزش الکترونیکی در دوران کرونا موجب بهبود فرآیند یاددهی-یادگیري و در فرآيند تدريس از آموزش الکترونيکي در دوران کرونا موثر بوده است. هم چنین میزان دانش و مهارت رایانه اي معلمان و دانش آموزان مطلوب و وضعیت تجهیزات و امکانات سختافزاري موجود و مطلوب در آموزش الکترونیکی در نظر گرفته شد. در آخر نیز راه کارهاي بهبود آموزش الکترونیکی از طرف هر دو گروه بیان گردید.