خلاصة:
پژوهش حاضر، با مطالعه نظامها و شیوههای تأمین مالی روستایی و کشاورزی کشورهایی همچون هند، چین و ترکیه، بر آن بود که ضمن درک بهتر سازوکارهای اعتباری اجراشده توسط نهادهای تأمین مالی در این کشورها، به طراحی یک نظام تأمین مالی مستحکمتر و کارامدتر برای تأمین مالی روستایی در فضای تأمین مالی کشاورزی کشور بپردازد. اگرچه عوامل سیاسی، اقتصادی و نیز میراث جغرافیایی و تاریخی، بخش کشاورزی و به تبع آن، تأمین مالی این بخش را در هر کشوری متأثر و منحصربهفرد میسازد، اما معمولاً بررسی تجارب کشورهای مختلف میتواند ضمن روشن ساختن مسیر، به سازماندهی نظام تأمین مالی بهینه برای این بخش کمک شایانی کند. بنابراین، با بررسی نظامهای مالی مختلف بخش کشاورزی، میتوان در راستای رسیدن به هدف تأمین مالی پایدار بخش کشاورزی، به چارچوبی مشترک دست یافت. در پژوهش حاضر، با توجه به دستاوردها و نتایج بررسی مدلهای تأمین مالی کشاورزی در کشورهای منتخب، فرآیند تأمین مالی طراحیشده برای بهبود نظام مالی کشاورزی کشور ارائه شد. در این مدل، سعی شد که با اصلاح بنیادین در ساختار و شیوههای اعطای وام در بخش کشاورزی توسط مؤسسات مالی و اعتباری و ایجاد انعطافپذیری در پرداخت وام، از یکسو، هزینههای مبادله کاهش یابد و از سوی دیگر، اعتبار مورد نیاز کشاورزان در زمان مناسب تأمین شود. در چارچوب طراحیشده، با توجه به اهمیت زیربخشها در ارزش افزوده بخش کشاورزی، شناسایی فعالیتها و خدمات دارای بیشترین اولویت و نیز دارای بیشترین معوقات در بازپرداخت تسهیلات برای بهبود وصول مطالبات با روشهای جایگزین ضروری مینماید.
By investigating the rural and agricultural financing systems and methods of the selected countries including India, China and Turkey, this study sought to better understand the credit mechanisms implemented by financing institutions in these countries as well as to design a stronger and more efficient financing system for rural financing in the environment of Iran's agricultural financing. Although, the political and economic factors and the geographical and historical heritage factors affect the agricultural sector and consequently, the financing of this sector and make it unique in each country, reviewing the experiences of different countries can usually help to organize the optimal financing system for this sector while clarifying the path. Therefore, by examining the different financial systems of the agricultural sector, a common framework can be achieved in order to achieve the goal of sustainable financing of the agricultural sector. According to the achievements and results of the study of agricultural financing models in selected countries, the financing process designed to improve the agricultural financial system of the country was presented. In this model, an attempt was made to fundamentally reform the structure and methods of lending in the agricultural sector by financial and credit institutions and to create flexibility in lending so that the transaction costs would be reduced and the credit required by farmers could be funded at the right time. In the designed framework, due to the importance of sub-sectors in the value added of the agricultural sector, it seems necessary to identify the activities and services that have the highest priority and also the most delays in repaying facilities to improve the collection of receivables by alternative methods.
ملخص الجهاز:
بنابراين ، کمبود سرمايه و اعتبار از مهم ترين عواملي است که از سوي سياست گذاران توسعه به عنوان عامل بازدارنده در مسير کاربرد و پذيرش فناوري هاي جديد توسط کشاورزان سنتي پيش بيني و تأکيد شده است (٢٠١٥ ,Hosseini and Zibaei)، چراکه تشويق و تحريک فعالان بخش کشاورزي براي انجام فعاليت اقتصادي در اين بخش و ارتقاي کارآيي و بهره وري توليدات آن مستلزم اعطاي تسهيلات و اعتبارات بانکي در راستاي حمايت از توليدکنندگان است .
الف ) رويکرد سنتي رويکرد سنتي معمولا بيانگر سطح بالايي از مداخله به شکل تسهيلات اعتباري هدفمند از طريق مؤسسات مالي و تحت مديريت دولت است ؛ براي نمونه ، بر اساس نتايج بررسي کشور هند، بانک ملي کشاورزي و توسعه روستايي ١ يکي از اولين نهادها براي ارائه اعتبار در مناطق روستايي اين کشور بوده و در واقع ، سازماني است که در رأس همه موضوعات مرتبط با جنبه هاي سياستي ، برنامه ريزي و عملياتي در زمينه اعتبار براي ترويج فعاليت هاي کشاورزي و ديگر فعاليت هاي وابسته بدين بخش در مناطق روستايي تحت نظارت دولت هند فعاليت کرده است و هم اينک نيز فعاليت مي کند.
National Agricultural Bank and Rural Development (NABARD) هند براي تعاوني هاي کشاورزي و بانک هاي توسعه روستايي دولتي ١، بانک هاي روستايي منطقه اي ٢، بانک هاي تجاري ٣ و ساير نهادهاي مالي توسط بانک مرکزي هند٤ (RBI) تصويب شده است (٢٠١٤ ,Kumar ;٢٠١٦ ,Ramakrishna).