خلاصة:
ناکامی لندن در دستیابی به اهداف سیاست خارجی از مجرای کنسرت اروپا، بازاندیشی در رویکرد های همکاری با قدرت های بزرگ به مثابه برآیند انفعال جامعه ملل و تنزل سطح قدرت بریتانیا از موقعیت ابرقدرتی و امپریالیستی به قدرت بزرگ منجر به گشت و بازگشت رفتار رأی دهی بریتانیا در شورای امنیت سازمان ملل گردیده است. رهایی از قید ایده آلیسم و تقلیل سطح و کیفیت نمایندگی لندن در شورای امنیت بر اساس منطق نظام پسااستعماری در عصر جنگ سرد و سمت گیری پراگماتیستی سیاست های رفتاری در نظام بین المللی نوین، رفتار رأی دهی بریتانیا را دوچندان مقرون به تحلیل می نماید. بدین ترتیب، فهم رفتار رأی دهی بریتانیا در شورای امنیت به عنوان اهتمام اصلی پژوهش جاری می باشد. تلاش برای تأمین منافع ملی در سطح خرد، میانی و کلان بر اساس مکانیسم کنش گرایی حداکثری و مدیریت جهانی و بین الملل گرا به مثابه فرضیه اصلی پژوهش می باشد. به بیان دیگر، سنتز انترناسیونالیسم لیبرال و آتلانتیسم به عنوان منبع اصلی رفتار رأی دهی لندن در شورای امنیت تلقی می شود. پژوهش جاری با روش شناسی تحلیلی- تطبیقی و تز امنیت و مسئولیت جمعی به آزمون فرضیه حاضر می پردازد.
ملخص الجهاز:
رفتارشناسي رأيدهي بريتانيادرشوراي امنيت سازمان ملل متحد وحيدذوالفقاري ١ چکيده : ناکامي لندن در دستيابي به اهداف سياست خارجي از مجراي کنسرت اروپا، بازانديشي در رويکردهاي همکاري با قدرت هاي بزرگ به مثابه برآيند انفعال جامعۀ ملل و تنزل سطح قدرت بريتانيا از موقعيت ابرقدرتي و امپرياليستي به قدرت بزرگ ، منجر به گشت و بازگشت رفتار رأي دهي بريتانيا در شوراي امنيت سازمان ملل گرديده است .
رهايي از قيد ايده آليسم و تقليل سطح و کيفيت نمايندگي لندن در شوراي امنيت براساس منطق نظام پسااستعماري در عصر جنگ سرد و سمت گيري پراگماتيستي سياست هاي رفتاري در نظام بين المللي نوين ، رفتار رأي دهي بريتانيا را دوچندان مقرون به تحليل ميکند.
درک موقعيت دايم در شوراي امنيت به عنوان مظهر پرستيژ پيشيني و ابزاري براي پايداري شرايط جاري سياست بين الملل برآيندي از منطق ضرورت مديريت کاهش نسبي قدرت بريتانيا است .
تلاش براي تأمين منافع ملي در سطوح گوناگون ، منجر به آميزش انترناسيوناليسم ليبرال و اروپامداري در سياست خارجي لندن گرديده است که به مثابه منبع اصلي رفتار رأي دهي بريتانيا در شوراي امنيت تلقي مي شود.
نخست اين که چگونه عضويت دايم در شورا بر نقش و کارکرد بريتانيا در شوراي امنيت تأثير مي گذارد؟ دوم اينکه آيا عضويت دايم در شورا به منافع سياسي و امنيتي گسترده تر لندن کمک مي کند؟ اساسا رفتار رأي دهي بريتانيا در سطح آتلانتيکي برآيندي از شبکه هاي گوناگون است : ١.
اما چنين شکافي به عنوان يک تهديد نهادينه نبوده است که سياست خارجي و امنيتي مشترک اتحاديۀ اروپا را از بين ببرد، بلکه ارادة سياسي براي کنش مشترک منجر به هم گرايي در موضوعات ديگر گرديده است .