خلاصة:
اجرای تجربههای موفق بهرهبرداری از منابع انرژی تجدیدپذیر در کشورهای در حال توسعه با همکاری دو و یا چندجانبه کشورهای توسعه یافته، در قالب طرحهای کسب و کار مشترک، امیدها را برای نفوذ تکنولوژیهای تجدیدپذیر در سیستم عرضه انرژی یک کشور زنده کرده است. لذا در این مقاله سعی شده با تشابهسازی قردادهای نفتی داخلی، مدل کسب و کار منطقی جهت سرعت بخشیدن به نفوذ تکنولوژیهای تجدیدپذیر در کشور ایران ارائه شود که هر یک از طرفین در آن دارای وظایف و نقشهای مشخص و مدونی خواهند بود. در ادامه با بررسی سناریوهای مطرح از سوی شرکتهای بینالمللی متصدی انرژیهای تجدیدپذیر، پارامترهای موثر بر مدل فوق استخراج و در طراحی وظایف طرفین مدل از آنها بهره گرفته شده است. البته با بررسیهای انجام شده، مشخص شده است که شرط اولیه و نیروی پیشران قوی در اجرای مدل کسب و کار مشترک فوق، اصلاح قیمتهای حاملهای انرژی متداول در کشور بوده تا امکان رقابتپذیر بودن انرژیهای تجدیدپذیر با آنها فراهم شود. از سوی این عامل میتواند مقدمات تضمین سود شرکتهای بینالمللی درگیر را فراهم نموده و اجرای طرح مذکور را قوت بخشد.
Implementation of best practices utilization of Renewable Energy (RE) sources in developing countries by bilateral or multilateral funding of developed countries in the collaborative business ventures form causes to penetrate in supply energy system.Therefore, in this paper, a collaborative business venture model- similar to domestic oil contracts- has been presented that accelerated diffusion RE technologies in Iran. The RE proposed model has three main sections and in each section, roles of different organizations were determined. This process should be managed by Iran Central Government and various factors are effective in this process. In addition to, scenarios of international organizations of renewable energy has been investigated and effective parameters were applied in proposed model. Results were shown that reform of energy carriers’ price is driving force in model and has main role in competitiveness with RE.On the other hand, this reform program cause to assurance of RE international organizations profit and reinforce in proposed business venture model.
ملخص الجهاز:
موارد مذکور مؤيد اين موضوع است که آيندة انرژي هاي تجديدپذير يک مسئلۀ ديناميک و وابسته به زمان است که با توجه به شرايط سياسي دولت ها در گذر زمان تغيير خواهد کرد (٦٥٨-٦٤٣ :٢٠١٣ ,Urpelainen &Aklin ).
بهره گيري از منابع انرژي تجديدپذير هر چند با هزينۀ اوليه بالاتري همراه است اما، در مقابل ، هزينه هاي عملياتي و تعمير و نگهداري بر سيستم تأمين انرژي منطقه اي تحميل خواهد کرد (٣٩٦-٣٨٣ :٢٠١٥ ,dos Santos Coelho &Askarzadeh ).
به طور عمده ، مسائل زيادي در توسعۀ منابع انرژي تجديدپذير در سطح دنيا و بالاخص در داخل کشور ايران وجود دارد که مي توان به دسته هاي ذيل تقسيم بندي کرد (,Yusta &Rojas Zerpa 2014: 66-76; Asia-pacifc Economic Cooperation Asia Development Bank, 2009; BP, :(2012; European Commission, 2011; Riahi, 2012: chapter 17 ١.
مطالعات فراواني را مراکز انرژي کشورها و شرکت هاي بزرگ نفتي در مورد سناريوسازي آينده انرژي هاي تجديدپذير انجام داده است که به طور عمده مي توان نتايج ارائه شدة آن ها را درقالب سه مورد ذيل خلاصه کرد (Asia-pacifc Economic ;٧٦-٦٦ :٢٠١٤ ,Yusta &Rojas Zerpa Cooperation Asia Development Bank, 2009; BP, 2012; European Commission, 2011; :(Riahi, 2012: chapter 17 سناريوي بدبينانه .
تمام موارد فوق در طراحي سناريو مناسب بهره برداري بهينه از منابع انرژي تجديدپذير بايد در نظر گرفته شود ولي در اين ميان ، چالش هايي همواره مطرح است که مهم ترين آن نبود سياست هاي مناسب دولت در زمينه ترويج تکنولوژي هاي تجديدپذير در درازمدت براي جمهوري اسلامي ايران است .