خلاصة:
قلب از لحاظ د ستوری در زبان عربی، کاربردهای ویژهای دارد و خ صو صیات مختص به خود را
داراست. مانع اصلی فهم درست واژه قلب که در برگیرنده ی معانی متعددی است، و برخی بر این
باورند که واژه قلب فقط اطلاق به قلبی است که عضو انسان است، از اینرو یادگیری و تحقیق در
مورد قلب را لازم دانستیم بر خویش و همه با هم برای رسیدن به این هدف تلاشهای فروان را انجام
دادیم، زیرا که عدم توانایی در درک و تعمیم مفاهیم و خلط مبحث با مباحث دیگر برای دانش آموزان
میگردد. قلب در دستور زبان عربی از جمله مباحث کلیدی به حساب میآید، که معمولا دانش
آموزان در تشخیص و کاربرد آن دچار اشتباه شده و یا هم آن را دست کم میگیرند، در حالی که در
د ستور زبان عربی دارای ویژگیهای فروان و کاربرد و سیع ا ست. نتایج کلیدی این تحقیق و ضاخت
کامل در مورد واژه قلب از دید دستوری، تقسیمات انواع آن، کاربرد آن در زبان عربی است. که در
بخش صرفی و نحوی زبان عربی دارای کاربردهای مخصوص خود است.
ملخص الجهاز:
و به همين طور در قسي، که اصل آن قوس بوده و همين دليل به مقلوب بودن قووس دارد، چون که لام کلمه در موقعيت عين کلمه برده شد، که در نتيجه به قسوو که به وزن فلوع شد بدل گشته ولي واوي دومي براي اين که در آخر کلمه واقع شده بود طبق قواعد صرفي به ياء بدل ميشود، ولي هرگاه واو و ياء در يک کلمه باشد واو به ياء بدل ميگردد، ولي اگر هرگاه حرف اول ساکن دومي متحرک باشد ياء به ياء ادغام ميگردد، ولي سين مکسور ميشود براي مناسبت آن با ياء و همين گونه حرکت قاف که ضمه است به کسره انتقال ميگردد براي سهولت در تلفظ که کلمه مورد نظر (قسي) ميشود.
هرگاه واو بين دو کسره واقع گردد، از جمله مصادر اجوفي باشد، مشتمل به الف زائد باشد، (يعني عين آن حرف علت باشد) معناي اين گفته در نزد صرفيين همين است که عين الفعل آن در ماضي اعلال شده باشد، مانند مصدر صيام که از صام و قيام که از قام گرفته شده ، اصل صيام صوام است که واو به ياء قلب شده تا صيام به دست آمده است .
هرگاه ياء درکلماتي که لام الکلمه به اسم هاي به وزن (فعلي)، مانند: فتوي باشد، ياء به واو قلب ميگردد، زيرا که اصل الفتوي نيز (فتيا) است .