داستان کوتاه - مجلة حافظ الأدب والفن

"جوان قد بلندی که با چشمان فرو رفته و گود و با صورتی لاغر و باریک در کنار من نشسته است با لحن خاصی می‌گوید:«حالا گور پدر امریکایی‌ها!ولی خداییش با این همه ظلمی که می‌کنن یه کار خوب هم کردن،صدام نابود کردن و راه کربلا ر هم برای ما ایرونی‌ها باز کردن،به‌قول معروف،عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد». مردی که روی صندلی سرنشین است و حالا معلوم می‌شود که‌استاد دانشگاه است،می‌گوید:«کاملا در اشتباهین،این حرف‌ها نمی‌تونه درست باشه،باز شدن راه کربلا چه ربطی به صدام و جورج‌ بوش و دیگران داره؟من استاد دانشگاه هستم،درباره‌ی این جور مسایل هر روز سر کلاس بحث می‌شه،متاسفانه همه دارن مث‌ شما فکر می‌کنن در حالی که این فکر غلطه»."