ملخص الجهاز:
"کورش در بابل بیانیهیی صادر کرد که به استوانهی کورش معروف است و گفت: منم کورش،شاه جهان،شاه بزرگ،شاه نیرومند،شاه بابل،شاه سرزمین سومر و اکد،شاه چهار کشور،پسر کمبوجیه،شاه بزرگ،شاه انشان،نوادهی کورش،شاه بزرگ،شاه انشان از تخمهی چیشپیش، شاه بزرگ،شاه انشان،از دودمان پادشاهی جاوید که بعل و نبو[خدایان سومر و اکد و بابل]فرمانروایی آنان را گرامی میدارند و سلطنت آنان را به جان و دل خواستارند.
همان یهودیانی که نبوکه نصر پدر بنونید پس از غارت فلسطین و شام و برانداختن دولت یهود به بابل آورده بود و شهرهایشان را ویران ساخته بود و معبد مقدسشان را برانداخته بود و آثار علمی و دینی آنان را از بین برده بود و اورشلیم را به ویرانهیی مبدل ساخته بود و از یهودیان زبان بریده بود و چشم بیرون کشیده بود.
کورش فرمان داد همهی دارایها و اثاثهی معبدی را که نبوکه نصر هنگام ویرانی معبد مقدس از اورشلیم به غارت آورده بود به یهود بازگردانند.
این اقدام چنان دارای اهمیت بود که تورات،کورش را فرستادهی خداوند و منجی یهود معرفی میکند و میگوید:«تا کلام خداوند به زبان ارمیا کامل شود،خداوند روح کورش پادشاه یهود را برانگیخت تا در تمامی ممالک خود فرمانی نافذ کرد و آن را نیز مرقوم داشت که گفت پادشاه پارس چنین میفرماید:یهوه خدای آسمانها تمامی ممالک زمین را به من داده است و او مرا امر فرمود که خانهیی برای وی در اورشلیم که در یهودا است بنا نمایم.
او سرزمین پهناور خود را که به دریای اریثری(عمان)در خاور و دریای پنتاوکس(سیاه)در شمال و جزیرهی قبرس و مصر در باختر و اتیوپی در جنوب میرسید به بیست شهرباننشین تقسیم کرد و برای هر یک شهربانی(خش پرباوا)گماشت و از آنان خواست با مردم به عدالت رفتار کنند."