خلاصة:
رشد اقتصادی بالا، تورم پایین و همزمان شکل‌گیری بسیاری از صنایع موجب برجسته بودن عملکرد اقتصادی دهه چهل ایران شده است. جالب اینکه در همان دوره، کشورهای شرق آسیا هم از رویکرد مشابهی برای توسعه صنعتی بهره برده که امروز از آن به عنوان معجزه آسیایی یاد می‌شود. با اینکه مطالعات نسبتا گسترده‌ای درباره پیشرفت کشورهای شرق آسیا انجام شده، امّا در خصوص ویژگی‌های مدیریت اقتصادی دهه چهل کمتر مطالعه‌ای صورت گرفته است. این پژوهش در تلاش است تا با مطالعه تطبیقی ویژگی‌های سازمانی و سیاستی مدیریت اقتصادی دهه چهل و ویژگی‌های دولت‌های توسعه‌گرا شرق آسیا، در فهم ویژگی‌های مدیریت اقتصادی دهه چهل بکوشد. در ابتدا ساختارهای بروکراتیک و ویژگی‌هایی که موجب کارآمدی اقتصاد در آن دوره شد مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه، سیاست‌های اقتصادی و صنعتی بکار رفته در آن دوران بحث می‌گردد. در ابتدای هر قسمت ابتدا بنیان‌های نظری موضوع توضیح داده می‌شود و در ادامه تحت عنوان "در ایران" به شرح تجربه ایران خواهیم پرداخت. امیدواری می‌رود که این بازخوانی از تجربه مدیریت اقتصادی کشور، فتح بابی باشد برای مطالعه آتی تا با تقویت حافظه تاریخی سیاستگذاران از اشتباهات گذشته درس‌های لازم را گرفته و تا حدی مانع تکرار اشتباهات گذشتگان شویم.
High economic growth, low inflation and the simultaneous formation of many industries have highlighted the economic performance of Iran in 1340s. Interestingly, in the same period, East Asian countries also adopted a similar approach to industrial development, nowadays referred to as the Asian miracle. Although relatively extensive studies have been carried out on the progress of East Asian countries, few studies have been done on the organizational and institutional characteristics of Iran experience in the same period. This study is an attempt to theorize the reasons for the success of the Iran economic performance in 1340s by a comparative study of the organizational and policy characteristics of the economic management of that period and the characteristics of the East Asian developmental states. First, the bureaucratic structures and characteristics that made the economy viable at that time are discussed, and then the economic and industrial policies applied at that time are discussed. At the beginning of each section, the theoretical underpinnings of the subject will be explained first, followed by "In Iran", which will describe the Iranian experience. It is hoped that this rethinking of the country's economic management experience would open the way for future study to reinforce the historical memory of policymakers from past mistakes and to some extent prevent the repetition of past mistakes.
ملخص الجهاز:
اطلاعات بين بخش خصوصي و دولت و تلنگر مداوم در اين گزارش قصد داريم ساختار سازماني براي ارتقاي صنعت که تا چند دهه ادامه داشت ، و نهادي مديريت اقتصادي دهه چهل را که به کليد موفقيت سياست صنعتي در اين کشور به شمار استناد شواهد و مدارک، بهترين دوره از منظر رشد ميرود (١٩٩٠ ,Wade).
تعهد ائتلاف حاکم يا حداقل بخشي از قدرت اين پژوهش از روش مطالعه تطبيقي براي بررسي سياسي به صنعتي شدن کشور ويژگيهاي مديريت اقتصادي دهه چهل ايران در سايه ويژگيهاي دولت هاي توسعه گرا بهره ميبرد (جدول شماره ١).
جدول ويژگيهاي مهم دولت هاي توسعه گرا نوع ويژگي عنوان منبع سکانداري مديريت اقتصادي (Chang, 2010) نيروي انساني (Roll, 2014) ويژگي هاي سازماني استفاده از بنگاه دولتي و تأمين مالي (١٩٨٧ ,Hall ;٢٠١٠ ,Chang) رابطه دولت و بخش خصوصي ، جريان اطل عات (٢٠٠٩ ,Rodrik) سياست تشويق و تنبيه توأمان (Rodrik, 2009) ويژگي هاي سياستي (Stglitz & Greenwald, 2015; Haus تشويق اکتشاف با انحصار موقت mann & Rodrik, 2003) اقتصادي دهه چهل ترسيم شود.
اين وظيفه در کره جنوبي بر عهده هيئت سياست هاي به کارگرفته شده توسط وزارت اقتصاد برنامه ريزي اقتصادي ٥ (EPB) گذاشته شده بود که در دهه چهل ، با تمرکز بر ويژگيهاي سازماني و کار برنامه ريزي و تخصيص بودجه را به طور همزمان سياستي مورد بحث و بررسي قرار ميگيرد.
(
, 
, 
)
