جستاری در مذهب اسماعیلی فردوسی مقدمة ومراجعة

این نشان می هد که بستر و زمینۀ لازم برای ورود به بحث و بررسی دربارۀ دین و مذهب خود شاعر نیز برای نویسنده مهیا شده ، چنان که پیش از انتشار کتاب ، در چندین مقالۀ علمی به پژوهش دربارۀ مذهب فردوسی پرداخته است : «آیا فردوسی سن ّی مذهب بوده است : نقد سخنان حافظ محمودخان شیرانی دربارۀ مذهب فردوسی » (پاژ، پاییز ١٣٩٩، شمارۀ ٣٩)، «دین ُخر ّ م در سخن فردوسی و پیوند آن با کیش اسماعیلی شاعر» (پژوهشنامۀ ادب حماسی ، بهار و تابستان ١٣٩٩، شمارۀ ٢٩)، «بیم و امید فردوسی در دیباچۀ داستان بیژن و منیژه : بیم از سیاهی عباسیان و امید به نورانیت اسماعیلیان » (تاریخنامۀ خوارزمی ، بهار ١٣٩٧، شمارۀ ٢١)، «ساخت تنزیهی تشبیهی شناخت خداوند در دیباچۀ شاهنامه » (متن شناسی ادب فارسی ، بهار ١٣٩٦، شمارۀ ٣٣)، «فردوسی ، ناصرخسرو و اسماعیلیه » (پژوهشنامۀ ادب حماسی ، بهار و تابستان ١٣٩٤، شمارۀ ١٩)، «نگاهی به اندیشه های کلامی حکیم فردوسی : ١- خیر و شر ٢- نفی مبدا سببیت ٣- جبر و اختیار» (مجلۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی اراک ، تابستان ١٣٨٥، شمارۀ ٦).