خلاصة:
مقاله حاضر نگاهی به دشمنی غربی ها با انقلاب اسلامی در فراتر از مرزها جغرافیایی و منطقه ای نظر
دارد - تمدن غربی - غرب چهل سال است در دو جبهه به جنگ با انقلاب اسلامی برخاسته است یک
جبهه ظهور و نمود اش در منطقه است که با جنگ نظامی و اقتصادی و اجتماعی در حال جریان است،
جبهه دیگر جنگ اندیشه است، همان بر خورد تمدن ها که هانتینگتون نظریه پرداز معاصر از آن خبر می
دهد ، 1 غرب با تغذیه فکری و مالی و سیاسی همه جریان های معاند در منطقه و خاورمیانه بلکه درخود
کشور های غربی بر علیه انقلاب اسلامی بسیج کرده است. که این دشمنی با تاسیس هزاران مرکز آموزشی
و پژوهشی و کرسی های ایران شناسی و شیعه شناسی در خود آمریکا و اوپا و با استفاده از هزاران دانشمند
غربی و مسلمان و جذب و بکار گیری صدها مخالف و معاند انقلاب اسلامی و فراهم نمودن زمینه فعالیت
برای آنها و هجوم رسانه ای گسترده و بی سابقه تلاش برای نابودی انقلاب اسلامی دارد . این عداوت با
رویکرد های متفاوت و به اشکال متنوع : دین ستیزانه ، شیعه ستیزانه ، اسلام ستیزانه ، ملت ستیزانه ، اخلاق
ستیزانه ، مرجعیت ستیزانه ، هویت ستیزانه ، عموما در قالب های آموزشی، فرهنگی و پژوهشی مانع از رشد
و شنیده شدن پیام متعالی انقلاب اسلامی هست . همه مکاتب فکری امروز رنگ سیاسی پیدا کرده است،
برخی از جریان ها از گذشته رنگ سیاسی، دینی داشته ، نظیر یهود صهیونیسم یا وهابیت و.. که سیطره
ایدلوژیک بر جهان دارند، که با ظهور انقلاب اسلامی تشدید شده است ، ولی برخی از مکاتب فکری اگر
در گذشته صرف یک مکتب مادی دیده می شد ، اما امروز همه آنها رنگ سیاسی نیز دارند و در جبهه غرب
هستند. گواه بر این ادعا این است همه آن جریان ها نه تنها کمترین مانع در سر راه خود ندارند ، بلکه از هر
نظر مورد حمایت همه جانب غرب و کمپانی ها بزرگ جهان هستند ، بسیار ساده انگاری است مثلا بهایت،
بودیسم ، عرفان های نوظهور را یک مکتب صرف دینی فرض کرد، یا سکولاریسم و فیمنیسم را مکتب
مادی صرف تصور کرد. در گذشته این ها برای ترویج مکتب شان کتاب و مقاله و.. می نوشتند ، امروز
مضافا بر آن بر علیه اسلام ناب و انقلاب اسلامی میلیون ها کتاب و مقاله می نویسند. این جریان ها و
مکاتب مادی و سیاسی به موازات موفقیت های انقلاب اسلامی و ظرفیت های معنوی و نفوذ آن در سطح
منطقه و جهان فعالیت و عداوت شان در برابر انقلاب اسلامی صد برابر شده است، روش یا تکنیک ما در
این مقاله ضمن اینکه تبینی و انتقادی است، میدانی و کتابخانه است