خلاصة:
مؤلفه فرهنگی از بنیادیترین مؤلفههای قدرت نظام برآمده از انقلاب اسلامی ایران بوده و هست، چنانکه اینک پس از گذشت سه دهه از انقلاب، فرهنگ همچنان بارزترین و برجستهترین چهره نظام به شمار میرود؛ اما باوجود ابتنای نظام بر مؤلفه قدرت فرهنگی، پس از انقلاب (بهویژه پس از دفاع مقدس) آسیبهایی متوجه آن شده است که انقلاب را در رسیدن به اهداف و آرمانهای ترسیمشده توسط رهبران انقلاب با کندی و در جاهایی این مؤلفه برجسته در تولید و بازتولید فرهنگی به حالت سکون در آمده است. در این پژوهش با نگاهی درونگرایانه ضمن توجه به اهداف، آرمانها و ماهیت انقلاب اسلامی ایران، آسیبهایی که از لحاظ فرهنگی، انقلاب اسلامی و مبانی اساسی آن را تهدید می-کنند و روند و حرکت انقلاب اسلامی را کند مینمایند، به روش توصیفی- تحلیلی بررسیشدهاند. نتایج تحقیق بیانگر آن است که ناآگاهی و غفلت از تهاجم فرهنگی، نبود بینش آیندهنگری، عدم تمدن سازی فرهنگی و توقف در عرصه سیاسی و اجتماعی، تداخل وظایف و فعالیتهای موازی نهادهای فرهنگی و بهروز نبودن نهادهای فرهنگی و... از مهمترین تهدیدها و آسیبهای فراروی انقلاب اسلامی میباشند.