سرمقاله - مجلة عروس هنر افتتاحية

"هو الحق (به تصویرصفحه مراجعه شود) پشمینه‌پوش تندخو از عشق نشنیدست بو از مستیش رمزی بگو تا ترک هشیاری کند دیر یا زود گذر ایام جای پای خود را روی صورت همه‌مان حک خواهد کرد. چروک‌های پیشانی و دور چشم و چین‌های گونه‌ها و چانه‌ها هریک‌ یادآور سری از اسرار زندگی ما خواهند شد،در گودی چشمانمان رموزی خانه خواهد کرد که خود نیز فراموششان می‌کنیم. راست است مردهء واقعی کسی است که دلش از عشق خالی‌ باشد و بویی از آن نشنیده باشد. وگرنه کیست که در برابر عظمت آن به زانو در نیاید و تاب و توان مقابله با آن را داشته باشد؟ سال‌ها از پی هم آمده و گذشته‌اند،عشق رنگ باخته‌تر و مات‌تر شده،امروز معنای آن هم عوض‌ شده،دیگر نگاهی آتش به جان نمی‌زند،دیگر یادآوری تصویر محوی کسی را بی‌خود نمی‌کند، دیکر کسی راهی کوه و بیابان نمی‌شود،دیگر دیوانگی‌ای از پس عشق نمی‌آید،تلخ است دیگر کسی سر نمی‌سپارد و جان نمی‌دهد."