خلاصة:
باد از عوامل اصلی فرسایش و تخریب اراضی در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می گردد. در این مناطق به دلیل کمبود پوشش گیاهی باد، باد موثر تر از مناطق دیگر عمل می‌کند. بدیهی است میزان فرسایش بادی به ویژگی های سرعت، جهت و فراوانی باد و از طرفی به ویژگی های سطح زمین و مواد رسوبی وابسته است. با توجه به ارتباط نزدیک ویژگی های فیزیکی خاک سطحی و میزان فرسایش بادی، هدف از این پژوهش استفاده از تحلیل های گرانولومتری در مطالعات بیابان زایی در شهرستان گناباد می باشد که جهت نیل به این هدف 17 رخساره در منطقه شناسایی و پس از تهیه نقشه رخساره های ژئومورفولوژی منطقه، مناطق کوهستانی و همچنین مناطقی که پتانسیل ایجاد گرد و غبار نداشتند از نمونه برداری حذف و عملیات برداشت از خاک سطحی 14 رخساره باقی مانده انجام گرفت. نمونه ها به آزمایشگاه ژئومورفولوژی دانشگاه حکیم سبزواری برده شد و در آزمایشگاه بوسیله سری الک های با قطر 2000، 1000، 500، 250، 125 و 64 میکرومتر و ظرف جمع آوری رسوبات کوچکتر از64 میکرومتر، دانه سنجی گردید. نتایج نشان داد بیشترین فراوانی قطر ذرات در نمونه های ماسه در طبقه 250-125 میکرون بوده و با توجه به رابطه میانگین ذرات با فاصله حمل آن ها می توان به این نتیجه رسید که فاصله حمل ذرات از یک مکان نزدیک و محلی بوده است. جورشدگی نمونه های مختلف بین 502/1 تا 319/0 متغیر بوده است. دشت ریگی ریزدانه بیشترین و دشت هایی با شیب ملایم و بدون پستی و بلندی کمترین میزان جورشدگی را به خود اختصاص دادند. در بررسی های انجام شده در بخش چولگی عمدتاً رسوبات دارای کج شدگی مثبت بودند که بیانگر فراوانی ذرات ریزدانه در منطقه می باشد. تپه های ماسه ای، دشت هایی با شیب ملایم و بدون پستی و بلندی و دشت های نسبتاً مسطح با شوری متوسط با توجه به میزان کج شدگی از مناطق حساس به فرسایش بادی در منطقه به شمار می رود که پیشنهاد می گردد احداث باد شکن و عملیات مالچ پاشی در این مناطق انجام گیرد.
Wind is one of the main causes of erosion and degradation of land in arid and semi-arid regions. In these areas, winds are more effective than other areas due to lack of vegetation cover. The purpose of this research is to use granulometric analyzes in desertification studies in Gonabad city, To achieve this goal, after the preparation of geomorphological maps of the region, 14 sediment samples were taken from the erosion-sensitive facies of the region. In the laboratory, a series of sieve with a diameter of 2000, 1000, 500, 250, and 64 micrometers, and a container Gatherings of sediment smaller than 64 μm were screened. The results showed that the highest frequency of particle diameter in sand samples was in the 250-225 micron class. And, given the average particle relationship with their transport intervals, it can be concluded that the distance between the particles was close to a point. Variants of different samples varied from 1.502 to 1.319. The most prevalent plots of ridge and the smallest slopes with low slope were the highest. In surveys in the skidding section, precipitates were mostly positive tilted, indicating the prevalence of fine particles in the region.
(
, 
, 
)
