خلاصة:
اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی شایع ترین اختلالهای رفتاری در دوران کودکی و نوجوانی است. کاستیهای توجه نداشتن، بیش فعالی و تکانشگری میتوانند به تحصیل و روابط اجتماعی اخلال ایجاد کنند. هدف این پژوهش، مقایسه تأثیر رفتار درمانی دیالکتیکی و تنظیم هیجانی بر تحمل پریشانی و اندیشه پردازی خودکشی در نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند تعداد 45 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند.به منظور گردآوری اطلاعات از مقیاس های علائم کمبود توجه/ بیش فعالی کانرز، ارهاد و اسپارو (1999)؛ تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و اندیشه پردازی خودکشی بک و استیر (1987) استفاده شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. گروههای آزمایش تحت رفتار درمانی دیالکتیکی (12جلسه 60 دقیقهای) و تنظیم هیجانی (8جلسه 45 دقیقهای) قرار گرفتند.دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد هر دو درمان رفتار درمانی دیالکتیکی و تنظیم هیجانی بر افزایش تحمل پریشانی و کاهش اندیشه پردازی خودکشی نوجوانان اثربخش بودند (0.01p)؛ بین دو درمان در افزایش تحمل پریشانی تفاوتی وجود نداشت اما رفتار درمانی دیالکتیکی نسبت به تنظیم هیجانی، تأثیر بیشتری در بهبود اندیشه پردازی خودکشی در نوجوانان بود. بنا بر این استفاده از رفتار درمانی دیالکتیکی و آموزش تنظیم هیجانی موجب کاهش رفتارهای پرخطر در افراد مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی میشود.
Attention Deficit Hyperactivity Disorder is the most common behavioral disorder in childhood and adolescents. The deficit in attention, hyperactivity and impulsity could affect the edcations and social relations. The purpose of this study was to compare the effect of Dialectical Behavior Therapy and Emotion Regulation on distress tolerance and suicide ideation disorder in adolescents. The statistical population of this study included all Tehran city female high school students in academic year 2019-2020. 45 students were selected, using a purposive sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group. To collect data Conner’s Adult ADHD Rating Scale (Conner’s, Erhardt & Sparrow (1999), Distress Tolerance Scale of Simmons & Gahr (2005) and Beck & Steer (1987) Suicide Ideation Scale were implemented. This quasi-experimental study was conducted with a pretest, posttest and follow-up design with control group. The experimental groups underwent Dialectical Behavior Therapy (12 sessions 60 minutes each) and Emotion Regulation training (8 sessions of 45 minutes), while the control group received no training. Data were analysed using covariance analysis. The results showed that Dialectical Behavior Therapy and Emotion Regulation training were significantly effective to increase distress tolerance and decrease Suicide Ideation in students (p < 0.01); There was no significant difference between the two treatments in increasing distress tolerance but Dialectical Behavior Therapy had a greater impact on improving adolescents suicide ideation than Emotion Regulation Training. It was concluded that the use of Dialectical Behavior Therapy and Emotion Regulation Training could reduce risky behaviors in individuals with ADHD.
ملخص الجهاز:
هدف اين پژوهش ، مقايسه تأثير رفتار درماني ديالکتيکي و تنظيم هيجاني بر تحمل پريشاني و انديشه پردازي خودکشي در نوجوانان مبتلا به اختلال نارسايي توجه /بيش فعالي بود.
پژوهش ها به اثربخشي رفتار درمانگري ديالکتيکي بر بهبود استراتژيهاي تنظيم هيجاني و تحمل پريشاني ( & Rezaei, Vahed, Rasuli-Azad, Mousavi ٢٠١٩ ,Ghaderi)، کاهش واکنش پذيري شناختي و انگيزه هاي اقدام به خودکشي در افراد اقدام کننده (٢٠١٩ ,Elahi &Bagean Koulemarz, Karami, Momeni )، کاهش افکار خودکشي ( ,Zamani ٢٠١٦ ,Nikdel Teimouri &Jahangir, Noohi )، افزايش تحمل آشفتگي و بهبود تنظيم هيجاني سوء مصرف کنندگان مواد (٢٠١٦ ,Nadimi)، کاهش اختلال اضطراب و رفتارهاي پرخطر مانند افکار خودکشي در نوجوانان (٢٠١٩ ,.
پژوهش ها به اثربخشي اين درمان بر کاهش افکار خودکشي در نوجوانان (Najafi &Hoseini Omam, Makvand Hosseini, Salavati , ٢٠١٩ ,Mohammad Rezaei)، افزايش توجه در حيطه ديداري و بازداري پاسخ افراد داراي اختلال نارسايي توجه /بيش فعالي ( Ali &Farokhzadi, Khaje Vandkhosli, Mohamadi, AkbarFahimi ٢٠١٩ ,Beigi) اشاره داشته اند.
با توجه به مطالب ارايه شده ، هدف اين پژوهش مقايسه تأثير رفتار درماني ديالکتيکي و تنظيم هيجاني بر تحمل پريشاني و انديشه پردازي خودکشي در نوجوانان مبتلا به اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي مي باشد.
اولين يافته نشان داد که درمان رفتار درماني ديالکتيکي بر تحمل پريشاني در نوجوانان مبتلا به اختلال نارسايي توجه / بيش فعالي مؤثر است .
نتايج پژوهش همچنين نشان داد که درمان رفتار درماني ديالکتيکي بر انديشه پردازي خودکشي در نوجوانان مبتلا به اختلال نارسايي توجه /بيش فعالي مؤثر است .