خلاصة:
هدف از دیپلماسی عمومی، جامعه‌پذیر کردن شهروندان سایر کشورها، متناسب با هنجارهای دولت جامعه‌پذیر کننده است. در حقیقت، شاخص موفقیت‌آمیز بودن یا شکست خوردن سیاست‌های یک دولت در حوزه دیپلماسی عمومی، جامعه‌پذیری است. بنحویکه اگر دیپلماسی عمومی یک دولت، منجر به جامعه‌پذیری شهروندان کشور هدف شود، می-توان گفت، آن دولت دیپلماسی عمومی موفقیت‌آمیزی بکار گرفته و بالعکس. با این حال، علیرغم اهمیت مفهوم جامعه-پذیری در دیپلماسی عمومی، تا به امروز پژوهش قابل توجهی درخصوص ماهیت و ابعاد آن به انجام نرسیده است. مقاله حاضر، ضمن بررسی رویکردهای جامعه‌شناسانه و روابط بین‌المللی جامعه‌پذیری، تلاش دارد تا کاربستی مفهومی، درخصوص جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی را شکل داده، عناصر اصلی فرآیند جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی را تعریف کرده و تفاوت‌های مفهوم جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی را با سایر مفاهیم جامعه‌پذیری، مورد اشاره قرار دهد. در نهایت، مقاله حاضر تلاش دارد تا بخشی از خلاء نظری موجود در حوزه دیپلماسی عمومی و جامعه‌پذیری را پوشش دهد.
The goal of public diplomacy is to socialize the citizens of other countries in accordance with the norms of the socializing government. In fact, the indicator of the success or failure of a government's policies in the field of pu blic diplomacy is sociability, such a way that if a government's public diplomacy leads to the sociability of the citizens of the target country, it can be said that the government has successfully used public diplomacy, and vice versa. However, despite the importance of the concept of sociability in public diplomacy, to date no significant research has been done on its nature and dimensions. While examining sociological approaches and international relations of sociability, the present article tries to form a conceptual application of sociability in public diplomacy, define the main elements of the process of sociability in public diplomacy, and point out the differences between the concept of sociability in public diplomacy and other concepts of sociability. Finally, the present article attempts to cover part of the theoretical gap in the field of public diplomacy and sociability.
ملخص الجهاز:
مقدمه‌ای بر مفهوم جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی: با مطالعه رویکردهای جامعه‌شناسانه و روابط بین‌المللی محمد طاها کمربیگی 1 چکیده هدف از دیپلماسی عمومی، جامعه‌پذیر کردن شهروندان سایر کشورها، متناسب با هنجارهای دولت جامعه‌پذیر کننده است.
برای این منظور، ضمن مطالعه و بررسی رویکرد جامعه‌شناسانه جامعه‌پذیری، رویکرد روابط بین‌المللی جامعه‌پذیری و مفهوم جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی، هریک از مفاهم مذکور را تحت سه عنصر اصلی فرآیند جامعه‌پذیری، متشکل از جامعه‌پذیر کننده، جامعه‌پذیر شونده و عامل جامعه‌پذیری، واکاوی کرده و در نهایت تفاوت‌های هرکدام از مفاهیم را ارائه می‌دهیم.
پس در مجموع می‌توان گفت، عنصر جامعه‌پذیر کننده، عبارت است از مجموعه‌ای از نهادهای رسمی و غیررسمی، که با استفاده از عوامل جامعه‌پذیری، نسبت به جامعه‌پذیر کردن شهروندان جامعه اقدام می‌کنند.
لذا رویکرد مدنظر در پژوهش حاضر، رویکردی تلفیقی، مبتنی بر ایفای نقش عوامل مختلف، از جمله هژمون و قدرت‌های بین‌المللی، ساختار و فرهنگ سیاسی نظام بین‌الملل، سازمان‌های بین‌المللی دولتی و غیر‌دولتی و قوائد حاکم بر نظام بین‌الملل، بعنوان عنصر جامعه‌پذیر کننده در فرآیند جامعه‌پذیری در روابط بین‌الملل است.
به عبارت دیگر، برخلاف نظر محققینی که جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی را ذیل جامعه‌پذیری در روابط بین‌الملل تعریف می‌کنند، عناصر موثر در فرآیند جامعه‌پذیری، در میان این دو مفهوم دارای تفاوت‌های اساسی هستند.
اما در نسبت مفهوم روابط بین‌المللی جامعه‌پذیری با جامعه‌پذیری در دیپلماسی عمومی، مجددا شاهد تغییر عنصر جامعه‌پذیر شونده از دولت‌ها، به شهروندان و افراد کشورها هستیم؛ با این تفاوت که اینبار شهروندان کشورهای دیگر، هدف جامعه‌پذیری هستند.
(
, 
, 
)
