خلاصة:
در تعاملات بین المللی عوامل ذهنی، روانی، فرهنگی، اقتصادی و همچنین مسائل دیگری مانند منافع ملی، شرایط زمانی و جغرافیایی، ماهیت نظام بین المللی، فرهنگ و مذهب و غیره نقش مهمی را ایفا مینمایند به گونهای که به سطح، نوع و ماهیت روابط بین کشورها و تا حد زیادی الگوهای دوستی و دشمنی شکل میدهند. مجموعه ی این عوامل باعث شده است مسائل حوزه روابط بین الملل و انتخاب شریک راهبردی به شدت پیچیده باشند. بنابراین سوالی که مطرح میشود این است که چگونه در این محیط پیچیده و در هم تنیده شده امروزی میتوان تصمیمی بهینه بر مبنای منافع ملی در انتخاب شریک راهبردی در روابط بین الملل جمهوری اسلامی ایران در بستر اقتصاد مقاومتی اتخاذ نمود؟ پژوهش حاضر تحت عنوان "اولویت بندی و انتخاب شریک راهبردی ایران در بستر اقتصاد مقاومتی" درصدد است تا با در نظر گرفتن مجموعهای از شاخصها با استفاده از روشهای تصمیمگیری به رتبه بندی کشورهای منطقهای و فرامنطقهای به منظور توسعه تعاملات بپردازد تا تصمیم گیرندگان کشور به گونهای شریک راهبردی جمهوری اسلامی ایران را انتخاب نماید که حداکثر منافع ملی حاصل شود. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بر اساس شاخصهای بررسی شده کشور چین در اولویت توسعه روابط قرار دارد.
In international interactions, mental, psychological, cultural, economic factors, as well as other issues such as national interests, temporal and geographical conditions, the nature of the international system, culture and religion play an important role in the level, type and The nature of relations between countries and to a large extent form patterns of friendship and hostility. The combination of these factors has made international relations issues and strategic partner selection extremely complex. So the question is how in today's complex and intertwined environment can an optimal decision be made on the basis of national interest in choosing a strategic partner in the international relations of the Islamic Republic of Iran in the context of a resistive economy? The present study, "Prioritizing and Selecting Iran's Strategic Partner in the context of Resistance Economics" seeks to rank regional and transnational countries in order to develop interactions by considering a set of indicators using decision making methods. So that the decision-makers of the country can select the strategic partner of the Islamic Republic of Iran to achieve the maximum national interest. The results of this study show that according to the indices reviewed by China, priority is given to the development of relations.
ملخص الجهاز:
جمهوري اسلامي ايران نيز براي دسـتيابي بـه ايـن مهـم در شـرايط پيچيـدگي سيسـتم بين الملل نيازمند ارتباطات بين المللي به عنوان يک ضرورت جهت دستيابي به منافع اسـت و در سطح وسيع تر، به صورت قاطعانه و بلندمدت تر ميبايست به منظور پيشبرد راهبـرد خـود در منطقه و جهان ، شرکاي استراتژيک را انتخاب نمايد، به گونـه اي کـه بـا انتخـاب شـريک استراتژيک مناسب ميتواند با اعتماد بيشتري در مناسبات بين المللي ظهور يابد، لذا با توجـه به مسائل مطرح شده در فوق ، اين پژوهش با استفاده از رويکـرد روش هـاي تصـميم گيـري چندشاخصه و با توجه به شاخص هاي ارزيـابي برنامـه هـاي اقتصـاد مقـاومتي (نهـاد رياسـت جمهوري ، ١٣٩٤) به دنبال اولويت بندي و انتخاب بهتـرين شـريک اسـتراتژيک در چهـارچوب برنامه هاي اقتصاد مقاومتي است .
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل ٢: مدل نهايي تحقيق جهت اولويت بندي گزينه ها يافته ها و تجزيه وتحليل داده ها با توجه به شاخص هاي ارزيابي اقتصاد مقاومتي مـي تـوان گفـت کـه کـاهش وابسـتگي اقتصادي جمهوري اسلامي ايران به دولت هاي متخاصم غربـي بـه عنـوان اولـين گـام بـراي جلوگيري از آسيب پذيري اقتصادي، افزايش انعطاف پذيري اقتصادي، پيشـبرد بـرون گرايـي، ارتقاي توان توليد ملي و توسعه اقتصاد دانش در نظر گرفتـه شـود؛ زيـرا نتـايج حاصـل از پژوهش نشان ميدهد، مهم ترين شاخص جهت اولويت بندي کشورهاي مختلف با تأکيد بـر شاخص ارتقاي توان توليد ملي (درون زايي اقتصـاد) حاصـل مـي شـود؛ بـه عبـارت ديگـر مهم ترين شاخص در بين شاخص هاي هشت گانه ، تأکيد بر ارتقاي توان توليد ملـي اسـت و انتخاب يک کشور در راستاي شريک راهبردي بايد بر اولويت دهي بيشتر بـه ايـن شـاخص باشد.