پادشاه لخت است: نقد نمایش «خشمگینان کاری از گروه اشتوتگارت آلمان مقدمة ومراجعة

"در واقع،این وحشی بازیها،مسأله مردم ما نیست،مردمی که در نهایت آرامش و سلامت روحی و فکری به دیدن فوتبال می‌روند (به تصویرصفحه مراجعه شود) حداقل بهترین کارها را انخاب‌ کنید،تا ما نیز بهترین و بیشترین‌ بهره را از جشنواره ببریم و حداقل‌ با این بضاعتهای زیر اندک دلمان‌ برای 30 هزار ریالی که برای بلیت‌ داده‌ایم نسوزد این بار بر عکس اغلب نمایشهای‌ خارجی شاهد نمایشی از کشور تئاترخیز آلمان بودیم که نه از گروه‌ از ما بهتران بودند و نه دانشگاه،این‌ نمایش مثل تیمارستانی بود که‌ کارگردان ترجیح داده بود،بیمارستانش‌ را روانه ایران کند ذره‌ای از این نمایش را حس نکرده و هیجان موجود در این گروه‌ که مشتی است نمونه خروار،حس نمی‌کنند،بنابراین با تمام اینها انگشت به دهان می‌مانیم که پس چرا چنین نمایشی که نه حرفی‌ برای گفتن دارد،نه اصول نمایش دارد،نه ریتم باید به ایران دعوت‌ بشود؟جوابش را بنده به وضوح می‌دانم،قطعا گروه بازبینی چنین‌ می‌گویند:«شما دانشجویان،چون بضاعت اندکی دارید و خرج رفتن‌ به کشورهای خارجچی را نیز ندارید،ما دلسوزان(!!)شما تدارکی‌ می‌بینیم،تا شما با کارهای آن طرف آب آشنا شوید و خوب و بدش‌ را خود شما تشخیص دهید،شما،هم باید کار خوب ببینید،هم کار بد،پس نق نزنید."