خلاصة:
هدف اصلی پژوهش بررسی اثربخشی و مقایسۀ درمان یکپارچه فراتشخیص اختلالات هیجانی و درمان فراتشخیص کارآمدی هیجانی بر تنظیم هیجان بزرگسالان دارای لکنت زبان مبتلا به اختلال اضطرابی بود. روش پژوهش، شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون-گروه گواه و دوره پیگیری بود. جامعۀ آماری شامل تمامی بزرگسالان دارای لکنت زبان مراجعه کننده به کیلینیکهای گفتاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران شهر تهران و انجمن لکنت ایران در سال 1398 میشد. تعداد نمونه 36 فرد واجد شرایط داوطلب بود که بر اساس ملاکهای ورود به پژوهش نظیرمصاحبۀ بالینی ساختاریافته به عنوان نمونه وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در گروه درمان یکپارچه فراتشخیص اختلالات هیجانی، گروه درمان فراتشخیص کارآمدی هیجانی و یک گروه گواه گمارش شدند. برای گروههای درمانی، مداخلهها در قالب 12 جلسۀ دوساعته و برای گروه گواه مداخلهای صورت نگرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004) بود. برای تحلیل دادهها با توجه به نوع مطالعه و اندازهگیری در سهمرحله از تحلیل اندازهگیری مکرر استفاده شد. از یافتههای قابلتوجه پژوهش میتوان به اثربخشی درمان فراتشخیص کارآمدی هیجانی بر کاهش هر شش مؤلفۀ دشواری در تنظیم هیجان (01/0 p <)و اثربخشی درمان یکپارچه فراتشخیص اختلالات هیجانی بر کاهش چهار مؤلفۀ دشواری در تنظیم هیجان (01/0 p <) اشاره کرد.
The main aim of the present study was to compare the effectiveness of unified transdiagnostic treatment of emotional disorders and emotion efficacy therapy on emotion regulation among adults with stuttering and anxiety disorder. The research method was a quasi-experimental with pre-test-post-test design and control group with a follow-up period. The statistical population included all stuttering adults who went to speech therapy clinics in Tehran and the Iranian Stuttering Association during the 2018-2019 years. 36 of these stuttering adults were selected by using available sampling and based on inclusion criteria such as structured clinical interview. Then, they were randomly assigned to the experiment groups and control group. For the treatment groups, each intervention was performed base on two-hour sessions and no intervention was performed for the control group. The tools used in the present study included the Emotion Regulation Difficulties Scale (1988). According to the type of study and measurement in three stages, repeated measurement analysis used for analyzing data. From the notable findings, we can mention the effectiveness of EFT on reducing all six components of emotion regulation difficulties (P <0.01) as well as the effectiveness of UP on reducing the four components of emotion regulation difficulties (P <0.01).
ملخص الجهاز:
مقايسۀ اثربخشي درمان يکپارچۀ فراتشخيص اختلالات هيجاني و درمان فراتشخيص کارآمدي هيجاني بر تنظيم هيجان بزرگسالان داراي لکنت زبان Comparison of the Effect of Unified Transdiagnostic Treatment from Emotional Disorders and Emotion Efficacy Therapy on Emotion Regulation among Adults with Stuttering بنت الهدي زارعي فسخودي Bentolhoda Zarei Faskhodi * احمد کربلايي محمد ميگوني Ahmad Karbalaee Mohammad Meygouni ** حسين رضابخش Hoseyn Rezabakhsh *** ليلا قليچي Leila Ghelichi **** چکيده Abstract هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي و مقايسۀ درمان يکپارچه The main aim of the present study is to compare theفراتشخيص اختلالات هيجاني و درمان فراتشخيص کارآمدي هيجاني بر تنظيم effectiveness of unified transdiagnostic treatment of emotionalهيجان بزرگسالان داراي لکنت زبان مبتلا به اختلال اضطرابي است .
در پژوهش هاي انصاري (١٣٩٧)، عليپور، حسني، بداقي، محتشمي راد و سعيدپور (١٣٩٥)، سعيدمنش و بابايي (١٣٩٦)، امامي ميبدي، بنيجمالي ، يزدي ، شفيعي و مؤذن (١٣٩٤) و عبدي، بخشي و عليلو (١٣٩٢) اثربخشي درمان هاي فراتشخيص به نحوي تأييد شده است .
در اين ميان ، کاربست درمان يکپارچۀ فراتشخيص اختلالات هيجاني و درمان فراتشخيص کارآمدي هيجاني ضروري است ؛ زيرا سازوکارهاي زيربنايي و مشترک اين اختلال ها را پوشش داده و در عين کوتاه بودن بيشتر ابعاد روان شناختي اختلال لکنت را کاهش مي دهد؛ بنابراين در حيطۀ نظري، نتايج پژوهش حاضر مي تواند نياز به کاربست دو روش درماني مؤثر، فراتشخيص ، يکپارچه و کوتاه مدت را مرتفع کند و در حيطۀ کاربردي به درمانگران کمک مي کند تا بستر را براي تنظيم هيجان بزرگسالان مضطرب داراي لکنت فراهم کنند.