خلاصة:
یکی از راههای رستگاری همان نگهداری خویشتن خویش از زشتیها و بدی هاست که در قرآن و روایات "تقوی" معرفی شده است، پس کسانی که میخواهند به رستگاری رسیده و زندگی پاک داشته باشند و خداوند از آنها راضی باشد و از نعمتهای دنیوی و اخروی بیبهره نباشند، باید خود را از بدیها حفظ کنند و کارهای خوب و شایسته انجام دهند تا هم خود و جامعه پاکیزه بماند. این گروه که چنین تلاش میکنند، متقین نامیده میشوند و قرآن کریم برای اهل تقوی ویژگیهایی را بیان میکند که این مقاله به بیان و بررسی این اوصاف میپردازد.
One of the ways of beatitude is self-control from the evil which is called in the Qur’an and the Ahadith as “Taqwa” (Piety). Therefore, those who want to achieve beatitude and have a pure life and enjoy Allah’s satisfaction and the two worlds’ blessings, must keep themselves away of the evil and do good deeds to keep themselves and the society clean. Those do such efforts are called “Mottaqin” (The Pious) and the Qur’an has explained some characteristics for them. The present paper studies these characteristics.
ملخص الجهاز:
بررسی اوصاف متقین در قرآن کریم ١ باقر حسین اعظمی ٢ چکیده یکــی از راه هــای رســتگاری همــان نگهــداری خویشــتن خویــش از زشــتی هـا و بـدی هاسـت کـه در قـرآن و روایـات «تقـوی » معرفـی شـده اسـت ، پـس کسـانی کـه مـی خواهنـد بـه رسـتگاری رسـیده و زندگـی پـاک داشـته باشـند و خداونـد از آنهـا راضـی باشـد و از نعمـت هـای دنیـوی و اخـروی بـی بهـره نباشــند، بایــد خــود را از بــدی هــا حفــظ کننــد و کارهــای خــوب و شایســته انجـام دهنـد تـا هـم خـود و جامعـه پاکیـزه بمانـد.
لــذا خداونــد متعــال در ســوره بقــره مــی فرمایــد: «لیـس البـر أن ت ولـوا وجوه کـم ق بـ ل ال مشـرق و ال مغـرب و ل کـن البر مـن ء ا من باللـه و ال یـوم الا خر ٥٥ و ال ملائکـة و الک تـاب و النبییـن و ء اتـی ال مـا ل ع لی حبـه ذ وی القربـی و ال یتا می و ال مسـاکین و ابن السـبیل و السـائلین و فـی الرق ـاب و أق ـا م الصـ لاة و ء اتـی الـزک اة و الموفـون ب عهدهـم إذ ا ع هـدوا و الصا بریـن فـی ال بأسـاء و الضـراء و حیـن ال بـأس أول ئـک الذیـن صد قـوا و أ ول ئـک هـ م المتقـون ؛ نیکـی ، (تنهـا) ایـن نیسـت کـه (بـه هنـگام نمـاز) روی خـود را بـه سـوی مشـرق و (یـا) مغـرب کنیـد (و تمـام گفتگوی شـما، در بـاره قبلـه و تغییر آن باشـد و همـه وقـت خـود را مصـروف آن سـازید) بلکـه نیکـی (و نیکـوکار) کسـی اسـت کـه بـه خـدا و روز رسـتاخیز و فرشـتگان و کتـاب (آسـمانی ) و پیامبـران ، ایمـان آورده و مـال (خـود) را بـا همـه علاقـه ای کـه بـه آن دارد، به خویشـاوندان و یتیمان و مسـکینان و واماندگان در راه و سـائلان و بردگان ، انفــاق می کنــد.