خلاصة:
این مقاله درصدد است تا ویژگیهای کارآفرینانه (پیشرفتطلبی، استقلالطلبی، خلاقیت، ریسکپذیری، کنترل درونی و تحمل ابهام) هنرجویان هنرستانهای کاردانش استان چهارمحال و بختیاری را مورد ارزیابی قرار دهد. برای اندازهگیری متغیرها نیز از پرسشنامۀ 55 سوالی احمدپورداریانی و مقیمی (1388) استفاده شده است. جامعۀ این مطالعه را تمامی هنرجویان هنرستانهای کاردانش استان چهارمحال و بختیاری تشکیل میدهد که از میان آنان تعداد 321 هنرجو به روش چندمرحلهای انتخاب شد. دادههای بهدست آمده نیز با استفاده از آزمونهای تیاستیودنت و تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. تحلیل دادهها منجر به برآورد و مقایسۀ تفاوتهای موجود بین ویژگیهای کارآفرینانه هنرجویان هنرستانهای کاردانش به تفکیک جنسیت، سن، مناطق جغرافیایی و وضعیت اقتصادی اجتماعی والدین آنان شد.
This article seeks entrepreneurial characteristics (Need for Achivement, Need for Iindependence, Creativity, Risk-Taking, Self-control and Tolerance of Ambiguity) to assess students. The design was descriptive survey conducted with the target application. A questionnaire was used to measure the variables. All Second and Third grade Knowledge and Work students of Chaharmahal VA Bakhtiari in the research community is composed among them; the number of students in 321 was elected to a multi-stage approach. The data obtained also by using t tests and analysis of variance were analyzed. Some of its findings are as follows: Average for all Knowledge and Work students in Iran entrepreneurial characteristics; Average characteristics of entrepreneurship (general), boys than girls, School students aged 17 than 16 years, Urban students, rural students who are the first child of Students, who are second or third child, Students whose parents are employed or self-employed parents than students who found jobs with monthly incomes or who are unemployed, Students who have a good relationship with the parents than students who are good or bad relationship with their parents, is more than mean.
ملخص الجهاز:
متأسفانه نظام آموزشي ايران براي آموزش کارآفريني در مقطع ابتدایي تلاش خاصي نکرده است و همچنان جاي خالي مهارتهاي کسب و کار و کارآفريني در کتب درسي ايران به چشم ميخورد (جعفري و فخارزاده، 13 Coulson His rich& Pitters Postigu Robinson Mitra and Matlay دورۀ ابتدايي در رشد مفاهيم و معاني اموري که کودک در زندگي روزمره با آن مواجه است، نقش مهمي بر عهده دارد.
کوراتکو و هاجتس 6 (2003) و هيسريچ و پيترز 7 (2005) نيز نشان دادند که جنسيت، شغل والدين و رابطه با والدين بر ميزان کارآفريني تأثير بسزايي دارد، آنها معتقدند که مردان بيشتر از زنان کارآفرين هستند، افرادي که والدين آنها شاغل بوده و يا مشاغلي شخصي براي خود داشتهاند و همچنين افرادي که رابطهاي راحت با والدين Osborn Robinson et al Harper Borland etal Howard Kuratku, Hodgetts Hisrich, Peters خود داشتهاند، ويژگيهای کارآفرينانۀ بالاتري نسبت به ديگران دارند.
ضمناً نتايج نشان ميدهد که ميانگين ويژگيهاي پيشرفتطلبي، استقلالطلبي، خلاقيت، ريسکپذيري، مرکز کنترل دروني و تحمل ابهام هنرجویان شهري از هنرجویان روستايي بيشتر شده اما اين تفاوت از لحاظ آماري معنيدار نشده است.
با توجه به نتايج بهدست آمده، فرضيۀ 7 با توجه به اينکه بين ويژگيهای پيشرفتطلبي، استقلالطلبي، ريسکپذيري، کنترل دروني و تحمل ابهام هنرجویان تفاوت وجود دارد و وضعيت شغلي والدين در ويژگيهاي کارآفريني هنرجویان تأثير دارد، تأیید ميشود.
C (2010) "Entrepreneurship education and students' internet entrepreneurship intentions: Evidence from Chinese HEIs", Journal of Small Business and Enterprise Development, Vol. 17 Iss: 4, pp.
(2012) Impact of entrepreneurship education on entrepreneurial intentions of business and engineering students in Ethiopia, African Journal of Economic and Management Studies.