خلاصة:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استرس شغلی با ابتکار و نوآوری شغلی و عملکرد شغلی کارکنان میباشد. جامعه آماری این
تحقیق کارکنان رسمی و قراردادی مجتمع پتروشیمی اروند بودند که تعداد آنها ۷۰۰ نفر میباشد و از بین این جامعه آماری تعداد
۴ نفر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق سه پرسشنامه استرس شغلی هلریگل و اسلوکوم و عملکرد شغلی
پاترسون و پرسشنامه ابتکار و نوآوری شغلی مارتین پانج است که روایی پرسشنامهها با توجه به نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه
ضریب همسانی درونی (آلفای کرونباغ) برای پرسشنامه استرس شغلی» ۰/۸۲ و برای پرسشنامه عملکرد حرفهای پاترسون ۰/۸۶ و
برای پرسشنامه ابتکار و نوآوری شغلی مارتین پانچ ۰/۷۶ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمارههای توصیفی و آزمون
همبستگی پیرسون» رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین استرس شغلی با انگیزه
بکارگیری ابتکار و نوآوری در شغل و عملکرد شغلی کارکنان رابطه منفی و معنی داری وجود دارده هم چنین نتایج رگرسیون چندگانه
نشان داد که متغیرهای ابهام در نقش,» تضاد شغلی و ابتکار و نوآوری شغلی توانستند ۰/۱۸ از واریانش عملکرد شغلی را تبیین کنند.
ملخص الجهاز:
نتایج پژوهش نشان داد که بین استرس شغلی با انگیزه بکارگیری ابتکار و نوآوری در شغل و عملکرد شغلی کارکنان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد، هم چنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای ابهام در نقش، تضاد شغلی و ابتکار و نوآوری شغلی توانستند 18/0 از واریانش عملکرد شغلی را تبیین کنند.
2- روش پژوهش در پژوهش حاضر، رابطه بین استرس شغلی با ابتکار و نوآوری شغلی و عملکرد شغلی کارکنان مجتمع پتروشیمی اروند بررسی شده و چون در تحقیق فعلی محقق آنچه هست را بررسی می نماید و دستکاری در متغیرها انجام نمی گیرد و رابطه میان متغیر ها براساس هدف تحقیق تحلیل می گردد.
001 p= و 174= n می باشد که نشان می دهد رابطه معکوس و معناداری بین مولفه های استرش شغلی و انگیزه بکارگیری ابتکار و نوآوری در شغل وجود دارد، یعنی هر اندازه استرس شغلی در محیط کار بیشتر باشد میزان بکارگیری ابتکار و نوآوری در محیط کار نیز توسط کارمندان کم خواهد بود.
001 p= و 174= n می باشد که نشان می دهد رابطه معکوس و معناداری بین مولفه های استرش شغلی و عملکرد شغلی کارکنان وجود دارد، یعنی هر اندازه استرس شغلی در محیط کار بیشتر باشد میزان عملکرد افراد نیز کاهش خواهد یافت.
نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که بین استرس شغلی و عملکرد شغلی کارکنان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد، که این نتایج با یافته های خاقانی زاده و همکاران (1387) ؛ آزاد مرز آبادی (1386)؛ و آدی 1 2 (2006) همخوان است.
(2006), “Stress at work: Linear and Curvilinear Effects of Psychology, Job, and Organization-related factors: An exploratory study of Trinidad and Tobago”, International Journal of Stress Management, vol.